W twarzy człowieka odbija się tak, jak w lustrze całe wewnętrzne życie. Można z niej bez trudu odczytać wszystko: mądrość, głupotę, szczęście, ból, cierpienie, zawiść, nadzieję, tęsknotę, nędzę i dostatek. Wlastimil Hofman,
cyt. za: M. Czapska-Michalik, Walstimil Hofman (1881-1970), Warszawa 2007, s. 34.
olej, tektura najlejona na sklejkę, 73,5 x 74 cm
sygn. l.d.: Wlastimil Hofman/ 1921
W twarzy człowieka odbija się tak, jak w lustrze całe wewnętrzne życie. Można z niej bez trudu odczytać wszystko: mądrość, głupotę, szczęście, ból, cierpienie, zawiść, nadzieję, tęsknotę, nędzę i dostatek. Wlastimil Hofman,
cyt. za: M. Czapska-Michalik, Walstimil Hofman (1881-1970), Warszawa 2007, s. 34.