Uczył się w l. 1929-32 w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. W 1929 wstąpił do „Szczepu Rogate Serce”, przyjmując starosłowiańskie miano Ziemina z Książa. W l. 1930-36 brał udział we wszystkich wystawach grupy. W 1936 poznał Emila Zegadłowicza, który zaproponował mu ilustrowanie swej powieści Motory. Po wojnie przeniósł się do Zabrza, gdzie wstąpił do ZPAP i mieszkał do 1970, po czym ponownie osiedlił się w Książu Wielkim. W 1968 otwarto stałą ekspozycję jego prac w Muzeum Emila Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym. Najbardziej znane z jego prac są rysunki, w których osiągał efekty bliskie fotografii pod względem dokładności odwzorowania. Z drugiej strony jego twórczość zadziwia fantazją ujęć i tematyki.
Olej, tektura; 17,5 x 27,5 cm
Sygnowany p.g.; S.Z.; na odwrocie: St. Żechowski / ("Ziemin z Książa") / własność A. Worutowicz
Uczył się w l. 1929-32 w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. W 1929 wstąpił do „Szczepu Rogate Serce”, przyjmując starosłowiańskie miano Ziemina z Książa. W l. 1930-36 brał udział we wszystkich wystawach grupy. W 1936 poznał Emila Zegadłowicza, który zaproponował mu ilustrowanie swej powieści Motory. Po wojnie przeniósł się do Zabrza, gdzie wstąpił do ZPAP i mieszkał do 1970, po czym ponownie osiedlił się w Książu Wielkim. W 1968 otwarto stałą ekspozycję jego prac w Muzeum Emila Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym. Najbardziej znane z jego prac są rysunki, w których osiągał efekty bliskie fotografii pod względem dokładności odwzorowania. Z drugiej strony jego twórczość zadziwia fantazją ujęć i tematyki.