o owoidalnym brzuścu, mocno zwężającym się ku podstawie, z uchwytami przy górnej krawędzi, zaznaczonej uskokiem z wąską obręczą, na kolistej, konicznej stopce; szkliwiony w tonacji wiśniowo- miedziowej, z akcentami granatu, lekko opalizującej;
Praca wybitnego polskiego ceramika, rzeźbiarza i pedagoga, ucznia Konstantego Laszczki w Krakowie i Akademie Julian w Paryżu, profesora uczelni w Poznaniu i Warszawie, eksperymentującego z sukcesem ze szkliwami stanowiącymi ważny element artystycznych efektów jego twórczości.
glinka terakotowa, szkliwa redukcyjne i naciekowe, opalizujące; wys.26 cm;
sygn. ryta odręcznie na szkliwionym spodzie: St. Jagmin/ 25
Polska, Stanisław Jagmin (1875-1961), lata 20. XX w. (1925?)
o owoidalnym brzuścu, mocno zwężającym się ku podstawie, z uchwytami przy górnej krawędzi, zaznaczonej uskokiem z wąską obręczą, na kolistej, konicznej stopce; szkliwiony w tonacji wiśniowo- miedziowej, z akcentami granatu, lekko opalizującej;
Praca wybitnego polskiego ceramika, rzeźbiarza i pedagoga, ucznia Konstantego Laszczki w Krakowie i Akademie Julian w Paryżu, profesora uczelni w Poznaniu i Warszawie, eksperymentującego z sukcesem ze szkliwami stanowiącymi ważny element artystycznych efektów jego twórczości.