Rene Lalique - artysta-złotnik, emalier, projektant rzemiosła i szkła artystycznego. Uczył się w École Nationale des Arts Décoratifs w Paryżu oraz Sydenhaum College w Anglii. W latach 1885-1886 otwiera własną pracownię w Paryżu. W 1889 roku na Wystawie Światowej wystawia po raz pierwszy własną kolekcję biżuterii. Prezentuje ona bogactwo form i biegłość techniczną w łączeniu różnych metali. Od roku 1890 Lalique łączny metale z pastami szklanymi i kamieniami szlachetnymi. Inspiruje się sztuką grecką, bizantyńską i japońską. Udział w Wystawie Światowej w 1900 roku przynosi mu wielkie uznanie jako artysty jubilera. W tym czasie zajmuje się sztuką szlifowania szkła i metali szlachetnych. W Salonie 1901 wystawia biżuterię z czystego szkła kryształowego. W Clairefontaine buduje według własnego projektu piec hutniczy, gdzie od 1902 roku współpracują z nim czterej szklarze. Produkują tam przeważnie pojedyncze egzemplarze w tzw. technice szkła cire-perdue. Są to świeczniki ze szkła bezbarwnego, płycizny drzwiowe i biżuterii, zdobione płaskim reliefem. Pierwszą własną manufakturę szkła zakłada w Combs Seine-et-Marne (1908/9) w latach 1912-18 otwiera drugą, większą fabrykę szkła Verrieres d`Alsace René Lalique & Cie w Wignen-sur-Moder Bas-Rhin, w której produkuje seryjne artykuły ze szkła metodą prasowania. Od tego czasu wszystkie szkła z tej fabryki posiadają napis: R. Lalique France, a często i numer modelu. Na wystawie rzemiosła artystycznego w Paryżu (1925) Lalique zostaje uznany największym artystą szklarzem. Po roku 1945 firmę obejmuje jego syn Marc, długoletni współ-pracownik, który zostaje dyrektorem i kierownikiem artystycznym. Firma istniej do dziś pod nazwą Cristallerie Lalique & Cie. Wazon na sześciokątnej stopie, z trzonem w formie wieńca kwiatów z dwoma ptaszkami. Brzusiec w kształcie odwróconego ostrosłupa.