Obrazy Konrada Żukowskiego zapełniają fantastyczne stwory i bestie: jednorożce, hybrydy kotów i ludzi, węże. Pogrążone zwykle w niedookreślonych ciemnościach nocy, czy dżungli albo usytuowane wręcz na nieboskłonie, wchodzą ze sobą w pełne zaangażowania relacje, nierzadko erotyczne. Jest to faktycznie twórczość wprost odnosząca się do mitologicznego słownika, ale też do patetycznego, choć przetworzonego przez Żukowskiego napięcia między Erosem i Tanatosem, Dwustronny obraz portretujący węża – bóstwo chtoniczne, na odwrocie kryje tyleż drapieżny, co rozkoszny fantastyczno-hybrydyczny twór – likaona – jednorożca.

Konrad Żukowski (1995) w latach 2014 – 2019 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni profesora Andrzeja Bednarczyka oraz na University of Applied Arts w Wiedniu pod opieką profesora Henninga Bohla. Wśród jego solowych wystaw można wymienić Palę sobie, czekając aż wszystko dookoła spłonie w galerii HOS w Warszawie (2021) oraz Tych, którzy wstępują do tych samych rzek coraz to inne zalewają wody – Clay (2021) oraz zbiorową wystawę surrealizującego malarstwa W te dni zgiełkliwe, płomienne i oszałamiające przenoszę się myślą, w 2021 roku w Fundacji Stefana Gierowskiego.