Władysław Chmieliński (Warszawa 1911 - Warszawa 1979) był malarzem związanym z Warszawą, gdzie stale mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury; wśród nich, widoki Sandomierza, Krakowa, Kazimierza nad Wisłą, a także wnętrza zabytkowych kościołów czy pałaców, m.in. Zamku Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Malował także pejzaże i wiejskie sceny rodzajowe , kuligi, sanny, zaprzęgi, wesela, konie na tle krajobrazu. W latach 1967-1969 wyjeżdżał na dłuższe pobyty do Danii. W latach 1936-1939 artysta używał także pseudonimu "Władysław Stachowicz".
tusz, akwarela, kredka, papier naklejony na karton, 49,5 x 34,5 cm
sygn. p.d.: Wł. Stachowicz.
Władysław Chmieliński (Warszawa 1911 - Warszawa 1979) był malarzem związanym z Warszawą, gdzie stale mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury; wśród nich, widoki Sandomierza, Krakowa, Kazimierza nad Wisłą, a także wnętrza zabytkowych kościołów czy pałaców, m.in. Zamku Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Malował także pejzaże i wiejskie sceny rodzajowe , kuligi, sanny, zaprzęgi, wesela, konie na tle krajobrazu. W latach 1967-1969 wyjeżdżał na dłuższe pobyty do Danii. W latach 1936-1939 artysta używał także pseudonimu "Władysław Stachowicz".