Od roku 1904 do 1912 studiował w Akademii krakowskiej u Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i grafikę u Józefa Pankiewicza. W 1912 otrzymał trzyletnie stypendium na wyjazd do Paryża. Wkrótce jednak gwałtowny atak choroby zmusił go do powrotu do kraju. Wystawiał rzadko, od 1913 z formistami. W 1924 miał wystawę indywidualną w warszawskim Salonie Garlińskiego. Pozostały po nim wspaniałe obrazy - m.in. Umarlak i Pogrzeb - "dwa arcydzieła ekspresji", jak pisał krytyk - i trochę znakomitych szkiców i grafik. Ogromna część dorobku artysty spłonęła w czasie wojny w Warszawie. Największa kolekcja prac znajduje się w warszawskim Muzeum Narodowym.
akwaforta,
12,5 x 17,5 cm
Z posiadania rodziny artysty.
Graficzna wersja obrazu Wawel (ok. 1917, 90 x 120 cm, w Muzeum Narodowym w Warszawie).
Literatura: Szczęsny Rutkowski, Jacek Mierzejewski, Warszawa 1927 Gebethner i Wolff [Monografie artystyczne tom XII]; w zamieszczonym tu Spisie chronologicznym ważniejszych prac... poz. 37.
Od roku 1904 do 1912 studiował w Akademii krakowskiej u Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i grafikę u Józefa Pankiewicza. W 1912 otrzymał trzyletnie stypendium na wyjazd do Paryża. Wkrótce jednak gwałtowny atak choroby zmusił go do powrotu do kraju. Wystawiał rzadko, od 1913 z formistami. W 1924 miał wystawę indywidualną w warszawskim Salonie Garlińskiego. Pozostały po nim wspaniałe obrazy - m.in. Umarlak i Pogrzeb - "dwa arcydzieła ekspresji", jak pisał krytyk - i trochę znakomitych szkiców i grafik. Ogromna część dorobku artysty spłonęła w czasie wojny w Warszawie. Największa kolekcja prac znajduje się w warszawskim Muzeum Narodowym.