malarz i grafik, autor znanych litografii i akwarel przedstawiających widoki Warszawy. Swoją edukację artystyczną rozpoczął pod kierunkiem Wojciecha Gersona w Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej w Warszawie, a później - w latach 1902 - 1905 - kontynuował naukę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni malarskiej Józefa Unierzyskiego i Teodora Axentowicza, następnie pod okiem Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Wojnarskiego. Od 1906 roku Kopczyński związał się z Warszawą, gdzie dołączył do stowarzyszenia Pro Arte, a także wiele wystawiał. W 1918 roku podjął współpracę z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych. W twórczości Kopczyńskiego szczególne miejsce zajmowała zabytkowa architektura. Jego grafiki i obrazy pełne widoków starych kościołów, kamienic i zaułków opowiadają o dawnej, przedwojennej Warszawie i jej mieszkańcach.
litografia/papier, 44 x 32,5 cm (w świetle passe-partout)
tytuł: l.p.: 'Warszawa. Dawne Stare Miasto'; sygn. p.d.: 'Bron. Kopczyński'
* droit de suite
malarz i grafik, autor znanych litografii i akwarel przedstawiających widoki Warszawy. Swoją edukację artystyczną rozpoczął pod kierunkiem Wojciecha Gersona w Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej w Warszawie, a później - w latach 1902 - 1905 - kontynuował naukę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni malarskiej Józefa Unierzyskiego i Teodora Axentowicza, następnie pod okiem Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Wojnarskiego. Od 1906 roku Kopczyński związał się z Warszawą, gdzie dołączył do stowarzyszenia Pro Arte, a także wiele wystawiał. W 1918 roku podjął współpracę z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych. W twórczości Kopczyńskiego szczególne miejsce zajmowała zabytkowa architektura. Jego grafiki i obrazy pełne widoków starych kościołów, kamienic i zaułków opowiadają o dawnej, przedwojennej Warszawie i jej mieszkańcach.