Graficzka, rysowniczka, pedagog, działaczka artystyczna. Urodziła się 25 lipca 1929, zmarła 22 kwietnia 1990. Mieszkała w Warszawie.
Była córką Stanisława Ostoi-Chrostowskiego, wybitnego grafika okresu międzywojennego. W latach 1946-1950 studiowała malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u J. Cybisa i T. Kulisiewicza. W 1950 rozpoczęła na Wydziale Grafiki tej uczelni pracę pedagogiczną, którą kontynuowała niemal do śmierci, w latach 1962-1989 prowadząc własną pracownię grafiki warsztatowej.
Czas jej debiutu zbiegł się z okresem dominacji doktryny socrealizmu w sztuce polskiej. W pierwszej połowie lat 50. cykle jej akwafort: W WALCE, POWSTANIE KOŚCIUSZKOWSKIE, Z PGR-u zdobyły nagrody na oficjalnych salonach - II, III i IV Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki.
Uprawiała głównie akwafortę i techniki mieszane. Jej prace często miały wymowę metaforyczną. Odznaczały się mistrzostwem technicznym i malarskim zróżnicowaniem walorów.