Pochodzenie: zbiory Marie-Louise Dervault, wnuczki artysty w Paryżu.

Malowany wachlarz Teofila Kwiatkowskiego wpisuje się w swoistą „modę“, która nastała w drugiej połowie XIX wieku, kiedy - wachlarze malowane przez słynnych współczesnych artystów zaczęły tracić swą rolę użytkową na rzecz funkcji czysto estetycznej, pamiątkarskiej i kolekcjonerskiej: zamiast służyć jako modniarski dodatek, zdobiły ściany salonu lub były umieszczane w serwantkach, stanowiąc dumę ich właścicieli, podobnie jak inne dzieła sztuki. Część malowanych pokryć nigdy nie doczekała się umieszczenia na stelażu; zostały oprawione w ramy i od początku egzystowały jako obrazy. O ich pierwotnym przeznaczeniu świadczy jedynie charakterystyczny kształt podobrazia.
J. Różalska, Polski wachlarz malowany, Warszawa 2006, s. 7

Wachlarz wymieniony i opisany w monografii artysty:
- A. Melbechowska-Luty, Teofil Kwiatkowski 1809-1891, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 1966, s. 172, nr kat. 310 (własność wnuczki artysty Marie-Louise Dervault w Paryżu).

02
Teofil KWIATKOWSKI (1809 Pułtusk - 1891 Avallon)

WACHLARZ ZE SCENAMI MITOLOGICZNYMI; NIMFY I FAUNY, ok. 1870

akwarela, gwasz, papier
wysokość malowidła - 12 cm, średnica - 50 cm (wymiary w świetle passe-partout)
Na tekturowych „plecach“ oprawy napis ołówkiem: Ferré Raymond | 33 rue du Dragon - Paris VIeme | 3eme Etage fond cour -

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pochodzenie: zbiory Marie-Louise Dervault, wnuczki artysty w Paryżu.

Malowany wachlarz Teofila Kwiatkowskiego wpisuje się w swoistą „modę“, która nastała w drugiej połowie XIX wieku, kiedy - wachlarze malowane przez słynnych współczesnych artystów zaczęły tracić swą rolę użytkową na rzecz funkcji czysto estetycznej, pamiątkarskiej i kolekcjonerskiej: zamiast służyć jako modniarski dodatek, zdobiły ściany salonu lub były umieszczane w serwantkach, stanowiąc dumę ich właścicieli, podobnie jak inne dzieła sztuki. Część malowanych pokryć nigdy nie doczekała się umieszczenia na stelażu; zostały oprawione w ramy i od początku egzystowały jako obrazy. O ich pierwotnym przeznaczeniu świadczy jedynie charakterystyczny kształt podobrazia.
J. Różalska, Polski wachlarz malowany, Warszawa 2006, s. 7

Wachlarz wymieniony i opisany w monografii artysty:
- A. Melbechowska-Luty, Teofil Kwiatkowski 1809-1891, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 1966, s. 172, nr kat. 310 (własność wnuczki artysty Marie-Louise Dervault w Paryżu).