Z opinii dołączonej do gwaszu: (...) Prace swe artystka poddała nowoczesnej "redakcji" mającej swe źródło w doświadczeniach Rytmu - "ugładzonej", polskiej wersji kubizmu. Artystka odniosła międzynarodowy sukces jako autorka oprawy malarskiej polskiego pawilonu na Wystawę Światową w Paryżu (1925). Konsekwentnie trwała przy swoim indywidualnym stylu aż po kres życia. Za datowaniem opiniowanej pracy na późne lata 30. przemawia jej kompozycja - silnie wypełniona powierzchnia obrazu postaciami i rekwizytami, perspektywa budowana przez ustawienie jeden na drugim planów, ukośne linie kompozycji, nasycona kolorystyka.