Proweniencja:
Według notatki na odwrocie rysunek został pozyskany przez profesora Andrzeja Ryszkiewicza z pracowni Romana Kochanowskiego. Obecny właściciel zakupił go od profesora w roku 1978.
Prof. Andrzej Ryszkiewicz (1922-2005) był jednym z najwybitniejszych polskich historyków sztuki, badaczem i znawcą malarstwa polskiego i francuskiego z okresu XVIII-XX wieku. Spod jego pióra wyszło 16 książek oraz ponad 700 artykułów naukowych i popularnonaukowych. W 1971 roku zainicjował powstanie Słownika artystów polskich i obcych w Polsce działających, a w 1975 Polskiej bibliografii sztuki 1801-1944. Jego zainteresowania naukowe szły w parze z pasją kolekcjonerską. Ryszkiewicz posiadał jeden z największych prywatnych zbiorów polskich ekslibrisów i słynął jako znawca w tej dziedzinie. Zbierał także rzemiosło artystyczne, zwłaszcza zaś szkło secesyjne. Był gorącym propagatorem idei kolekcjonerstwa oraz badaczem jego dziejów.
ołówek, papier, 11,5 x 12,8 cm (kompozycja), 14,7 x 14,5 cm (arkusz)
Na odwrocie, przeciwnie do kompozycji (ołówkiem): Rysunek Romana Kochanowskiego pozyskany | z pracowni artysty w Monachium | Aryszkiewicz; ponadto na tzw. „zaplecku“ fotografia odwrocia rysunku, a poniżej karteczka z wydrukiem: Informacja prof. Andrzeja Ryszkiewicza | „Rysunek Romana Kochanowskiego pozyskany z pracowni Artysty w Monachium“ | Andrzej Ryszkiewicz.
Proweniencja:
Według notatki na odwrocie rysunek został pozyskany przez profesora Andrzeja Ryszkiewicza z pracowni Romana Kochanowskiego. Obecny właściciel zakupił go od profesora w roku 1978.
Prof. Andrzej Ryszkiewicz (1922-2005) był jednym z najwybitniejszych polskich historyków sztuki, badaczem i znawcą malarstwa polskiego i francuskiego z okresu XVIII-XX wieku. Spod jego pióra wyszło 16 książek oraz ponad 700 artykułów naukowych i popularnonaukowych. W 1971 roku zainicjował powstanie Słownika artystów polskich i obcych w Polsce działających, a w 1975 Polskiej bibliografii sztuki 1801-1944. Jego zainteresowania naukowe szły w parze z pasją kolekcjonerską. Ryszkiewicz posiadał jeden z największych prywatnych zbiorów polskich ekslibrisów i słynął jako znawca w tej dziedzinie. Zbierał także rzemiosło artystyczne, zwłaszcza zaś szkło secesyjne. Był gorącym propagatorem idei kolekcjonerstwa oraz badaczem jego dziejów.