Edmund Cieczkiewicz studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1887-1898; z dwuletnią przerwą), m.in. u W. Łuszczkiewicza, F. Cynka, F. Szynalewskiego i L. Wyczółkowskiego. Do roku 1914 pracował jako urzędnik kolejowy. Na zamówienie dyrekcji kolei galicyjskich namalował wielkie pejzaże do hal dworcowych w Nowym Sączu i Tarnowie. Wybuch wojny nie pozwolił mu zrealizować podobnego zlecenia w dworcu kolejowym w Salzburgu. Po wojnie zamieszkał w Wierchomli i zajął się wyłącznie malowaniem. Tworzył przede wszystkim pejzaże z Beskidu i Podhala, a także z Polesia, Wołynia i Puszczy Białowieskiej. Pracował też jako ilustrator. Swoje prace prezentował dwukrotnie - w 1897 we Lwowie i w 1935 w Sosnowcu - były one jednak popularyzowane przez liczne wydawnictwa pocztówkowe. W roku 1959 w Nowym Sączu zorganizowano dużą, pośmiertną wystawę dzieł artysty.
olej, tektura
52,5 x 61 cm
sygn. monogramem wiązanym p.d.: CE
Na odwrocie napis ołówkiem: Edmund Cieczkiewicz
Edmund Cieczkiewicz studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1887-1898; z dwuletnią przerwą), m.in. u W. Łuszczkiewicza, F. Cynka, F. Szynalewskiego i L. Wyczółkowskiego. Do roku 1914 pracował jako urzędnik kolejowy. Na zamówienie dyrekcji kolei galicyjskich namalował wielkie pejzaże do hal dworcowych w Nowym Sączu i Tarnowie. Wybuch wojny nie pozwolił mu zrealizować podobnego zlecenia w dworcu kolejowym w Salzburgu. Po wojnie zamieszkał w Wierchomli i zajął się wyłącznie malowaniem. Tworzył przede wszystkim pejzaże z Beskidu i Podhala, a także z Polesia, Wołynia i Puszczy Białowieskiej. Pracował też jako ilustrator. Swoje prace prezentował dwukrotnie - w 1897 we Lwowie i w 1935 w Sosnowcu - były one jednak popularyzowane przez liczne wydawnictwa pocztówkowe. W roku 1959 w Nowym Sączu zorganizowano dużą, pośmiertną wystawę dzieł artysty.