Zdzisław Jasiński - malarz; pochodził z rodziny o artystycznych uzdolnieniach - ojciec prowadził firmę dekoratorską, jeden z braci był malarzem i konserwatorem, drugi rzeźbiarzem. Naukę malarstwa rozpoczął u Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leopolda Loefflera, Feliksa Szynalewskiego i Floriana Cynka. W Krakowie odwiedzał też atelier Jana Matejki. Po otrzymaniu stypendium TZSP wyjechał do Monachium, gdzie w latach 1885-89 kształcił się w Akademii u Otto Seitza i Antona Wagnera. W roku 1893 artysta zamieszkał w Warszawie i czynnie włączył się w życie artystyczne miasta: był członkiem komitetu TZSP, współudziałowcem Spółki Zjednoczonych Artystów, Malarzy, Rzeźbiarzy i Architektów, członkiem i współzałożycielem "Pro Arte". Z Warszawy wyjeżdżał do Petersburga i Moskwy (1896, 1897) i w 1897 do Włoch (w Rzymie wykonał wówczas kilka malowideł plafonowych). W 1904 zamieszkał w majątku Przyłęk koło Garwolina, a w 1910 roku powrócił do Warszawy.
Za swoje prace, prezentowane na licznych wystawach w kraju (Warszawa, Kraków, Lwów, Wilno, Łódź, Poznań, Gdynia, Katowice, Kalisz, Bydgoszcz) i za granicą (Berlin, Paryż, Chigaco, San Francisco, Los Angeles) otrzymywał często dyplomy i nagrody. Medalami nagrodzono jego obrazy Chora matka (Berlin, 1891), Nabożeństwo świąteczne (Chigaco, 1893, San Francisco, 1894), Portret Antoniego Małeckiego (Paryż, 1900).
Tworzył obrazy o tematyce rodzajowej, kompozycje o treściach symbolicznych i alegorycznych oraz portrety i pejzaże. Zajmował się również malarstwem dekoracyjnym, między innymi malował plafony w pałacach Petersburga i Rzymu, polichromie w katedrze we Włocławku i kolegiacie w Kaliszu.
Prezentowane płótno należy do późniejszych dzieł artysty, kiedy po liryczno-realistycznych kompozycjach, utrzymanych w tradycji szkoły monachijskiej, rozjaśnił paletę i z upodobaniem malował rozświetlone pejzaże polskie czy też sceny rodzajowe z postaciami w barwnych dekoracyjnych strojach ludowych. Obraz W Święto Matki Boskiej Zielnej przedstawia dwie młode dziewczyny wiejskie z naręczami kwiatów i trzewiczkami w rękach, idące w sierpniowy słoneczny dzień na nabożeństwo. Szkicem do przedstawionego obrazu jest być może znane z reprodukcji Studium w słońcu, przedstawiające młodą dziewczynę (w popiersiu), unoszącą prawą dłonią róg chusty zarzuconej na głowę (por.: A. Kędzierski, Zdzisław Jasiński 1863-1932, Warszawa 1934, il. na s. 20).
Olej, płótno; 95,5 x 84,5 cm
Sygnowany l. d.: Zd. Jasiński. 1926.
Zdzisław Jasiński - malarz; pochodził z rodziny o artystycznych uzdolnieniach - ojciec prowadził firmę dekoratorską, jeden z braci był malarzem i konserwatorem, drugi rzeźbiarzem. Naukę malarstwa rozpoczął u Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leopolda Loefflera, Feliksa Szynalewskiego i Floriana Cynka. W Krakowie odwiedzał też atelier Jana Matejki. Po otrzymaniu stypendium TZSP wyjechał do Monachium, gdzie w latach 1885-89 kształcił się w Akademii u Otto Seitza i Antona Wagnera. W roku 1893 artysta zamieszkał w Warszawie i czynnie włączył się w życie artystyczne miasta: był członkiem komitetu TZSP, współudziałowcem Spółki Zjednoczonych Artystów, Malarzy, Rzeźbiarzy i Architektów, członkiem i współzałożycielem "Pro Arte". Z Warszawy wyjeżdżał do Petersburga i Moskwy (1896, 1897) i w 1897 do Włoch (w Rzymie wykonał wówczas kilka malowideł plafonowych). W 1904 zamieszkał w majątku Przyłęk koło Garwolina, a w 1910 roku powrócił do Warszawy.
Za swoje prace, prezentowane na licznych wystawach w kraju (Warszawa, Kraków, Lwów, Wilno, Łódź, Poznań, Gdynia, Katowice, Kalisz, Bydgoszcz) i za granicą (Berlin, Paryż, Chigaco, San Francisco, Los Angeles) otrzymywał często dyplomy i nagrody. Medalami nagrodzono jego obrazy Chora matka (Berlin, 1891), Nabożeństwo świąteczne (Chigaco, 1893, San Francisco, 1894), Portret Antoniego Małeckiego (Paryż, 1900).
Tworzył obrazy o tematyce rodzajowej, kompozycje o treściach symbolicznych i alegorycznych oraz portrety i pejzaże. Zajmował się również malarstwem dekoracyjnym, między innymi malował plafony w pałacach Petersburga i Rzymu, polichromie w katedrze we Włocławku i kolegiacie w Kaliszu.
Prezentowane płótno należy do późniejszych dzieł artysty, kiedy po liryczno-realistycznych kompozycjach, utrzymanych w tradycji szkoły monachijskiej, rozjaśnił paletę i z upodobaniem malował rozświetlone pejzaże polskie czy też sceny rodzajowe z postaciami w barwnych dekoracyjnych strojach ludowych. Obraz W Święto Matki Boskiej Zielnej przedstawia dwie młode dziewczyny wiejskie z naręczami kwiatów i trzewiczkami w rękach, idące w sierpniowy słoneczny dzień na nabożeństwo. Szkicem do przedstawionego obrazu jest być może znane z reprodukcji Studium w słońcu, przedstawiające młodą dziewczynę (w popiersiu), unoszącą prawą dłonią róg chusty zarzuconej na głowę (por.: A. Kędzierski, Zdzisław Jasiński 1863-1932, Warszawa 1934, il. na s. 20).