Urodziła się w Krakowie, 13 lipca 1868 roku, jako córka Malwiny z Borzęckich i Władysława Janowskiego. Rodzice pochodzili z Królestwa Kongresowego, skąd po upadku powstania styczniowego uciekli do ówczesnej Galicji. Ojciec był leśnikiem, matka nauczycielką. Jej brat Stanisław, przyszły malarz i mąż Gabrieli Zapolskiej, po ukończeniu gimnazjum św. Jacka w Krakowie, wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, później zaś wyjechał do Monachium na dalsze studia. Niestety sytuacja finansowa rodziny nie pozwalała na kształcenie artystyczne obydwojga dzieci. Edukacja Bronisławy rozpoczęła się na klasztornej pensji w Starym Sączu, potem zaś przyszła malarka wyjechała do Krakowa, gdzie uzyskała dyplom nauczycielki. Podczas pobytu w Krakowie uczęszczała na kurs rysunków i perspektywy malarskiej przy Muzeum Adriana Baranowskiego, prowadzony przez prof. Siedleckiego. Lekcji malarstwa udzielał jej także brat podczas pobytów w domu. Gdy Stanisław otrzymał zatrudnienie przy malowaniu "Panoramy Tatr", Bronisława postanowiła porzucić posadę nauczycielki, by dzięki pomocy finansowej brata podjąć studia artystyczne w Monachium. Od 1896 roku uczyła się u profesora L. Bollera, potem zaś u A. Ažbégo i S. Hollosy`ego. Tutaj uzyskała pierwszą nagrodę konkursową za rysunek węglem głowy starej Włoszki (w kilka lat później obraz ten zakupiono dla jednej z prywatnych galerii petersburskich). W roku 1900 artystka wyszła za mąż za Tadeusza Rychtera, młodego, zdolnego Lwowianina z rodziny profesorskiej. Już jako mężatka studiowała w Akademii Florenckiej i w Rzymie. W 1906 roku, po rozwodzie z Rychterem, Bronisława osiadła u matki w Starym Sączu, gdzie z przerwami mieszkała do wybuchu I wojny światowej. Przez cały okres pobytu w Starym Sączu utrzymywała kontakty ze środowiskiem krakowskim. W 1909 roku założyła w Starym Sączu prywatną szkołę malarską. Lekcje anatomii wykładał miejscowy lekarz, a historię sztuki sakralnej kapelan klarysek. Kiedy jednak rozpoczęła naukę rysunku z modela, zaprotestował miejscowy proboszcz dopatrując się w tym obrazy moralności co doprowadziło do zamknięcia szkoły po niespełna roku jej działalności. Udało się jeszcze zorganizować wystawę prac uczniów, która cieszyła się w Nowym Sączu dużym powodzeniem. Od 1917 roku artystka zamieszkała na stałe w Krakowie przy ul. Dunajewskiego 1. Jej mieszkanie stało się artystycznym salonem Krakowa, w którym można było spotkać wiele osobistości krakowskiego świata artystycznego.
Obraz przedstawia fragment salonu mieszczańskiego z komodą na której stoi zegar. Obraz pogrążony jest w gamie ciemnych tonacji, ożywionych złotym blaskiem ram obrazów oraz zegara.

20
Bronisława RYCHTER-JANOWSKA (1868 Kraków - 1953 Kraków)

W SALONIE

Olej, tektura; 32,5 x 43,5 cm
Sygnowany brązowym olejem l. d.: B. RYCHTER-JANOWSKA
Na odwrocie nalepka p. g.: MAGAZYN PRZYBORÓW MALARSKICH | R. ALEKSANDROWICZ | KRAKÓW UL. BASZTOWA 12

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Urodziła się w Krakowie, 13 lipca 1868 roku, jako córka Malwiny z Borzęckich i Władysława Janowskiego. Rodzice pochodzili z Królestwa Kongresowego, skąd po upadku powstania styczniowego uciekli do ówczesnej Galicji. Ojciec był leśnikiem, matka nauczycielką. Jej brat Stanisław, przyszły malarz i mąż Gabrieli Zapolskiej, po ukończeniu gimnazjum św. Jacka w Krakowie, wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, później zaś wyjechał do Monachium na dalsze studia. Niestety sytuacja finansowa rodziny nie pozwalała na kształcenie artystyczne obydwojga dzieci. Edukacja Bronisławy rozpoczęła się na klasztornej pensji w Starym Sączu, potem zaś przyszła malarka wyjechała do Krakowa, gdzie uzyskała dyplom nauczycielki. Podczas pobytu w Krakowie uczęszczała na kurs rysunków i perspektywy malarskiej przy Muzeum Adriana Baranowskiego, prowadzony przez prof. Siedleckiego. Lekcji malarstwa udzielał jej także brat podczas pobytów w domu. Gdy Stanisław otrzymał zatrudnienie przy malowaniu "Panoramy Tatr", Bronisława postanowiła porzucić posadę nauczycielki, by dzięki pomocy finansowej brata podjąć studia artystyczne w Monachium. Od 1896 roku uczyła się u profesora L. Bollera, potem zaś u A. Ažbégo i S. Hollosy`ego. Tutaj uzyskała pierwszą nagrodę konkursową za rysunek węglem głowy starej Włoszki (w kilka lat później obraz ten zakupiono dla jednej z prywatnych galerii petersburskich). W roku 1900 artystka wyszła za mąż za Tadeusza Rychtera, młodego, zdolnego Lwowianina z rodziny profesorskiej. Już jako mężatka studiowała w Akademii Florenckiej i w Rzymie. W 1906 roku, po rozwodzie z Rychterem, Bronisława osiadła u matki w Starym Sączu, gdzie z przerwami mieszkała do wybuchu I wojny światowej. Przez cały okres pobytu w Starym Sączu utrzymywała kontakty ze środowiskiem krakowskim. W 1909 roku założyła w Starym Sączu prywatną szkołę malarską. Lekcje anatomii wykładał miejscowy lekarz, a historię sztuki sakralnej kapelan klarysek. Kiedy jednak rozpoczęła naukę rysunku z modela, zaprotestował miejscowy proboszcz dopatrując się w tym obrazy moralności co doprowadziło do zamknięcia szkoły po niespełna roku jej działalności. Udało się jeszcze zorganizować wystawę prac uczniów, która cieszyła się w Nowym Sączu dużym powodzeniem. Od 1917 roku artystka zamieszkała na stałe w Krakowie przy ul. Dunajewskiego 1. Jej mieszkanie stało się artystycznym salonem Krakowa, w którym można było spotkać wiele osobistości krakowskiego świata artystycznego.
Obraz przedstawia fragment salonu mieszczańskiego z komodą na której stoi zegar. Obraz pogrążony jest w gamie ciemnych tonacji, ożywionych złotym blaskiem ram obrazów oraz zegara.