„W przyszłość (Dana)” to obraz autorstwa Macieja Nowackiego, który powstał na podstawie sesji zdjęciowej z Daną Vitkovską, queerową performerką, voguerką i tancerką. Dana jest członkinią międzynarodowego House of Elle oraz współzałożycielką warszawskiego Kiki House of Sarmata. Obraz ukazuje ją jako queerową wojowniczkę, uwiecznioną w momencie napinania cięciwy łuku, gotową do wystrzelenia strzały – symbolu przemiany, w którym broń staje się narzędziem do zasiewania nowego życia. Gest ten, uchwycony przez Nowackiego, staje się metaforą walki osób queerowych o godne życie, które w przyszłości przyniesie owoce. Portretowana postać przywołuje na myśl mitologiczną Dianę lub Artemidę – boginie łowów i natury, podkreślając siłę, odwagę i połączenie z naturą.
Obraz został zaprezentowany na wystawie „Bezwstyd” w Clay.Warsaw w 2024 roku. Pokazywane tam prace powstały w wyniku bliskiej interakcji z osobami z najbliższego kręgu artysty, które Nowacki fotografował, a na podstawie ich portretów tworzył obrazy, rejestrując ciała wykraczające poza heteronormatywne schematy. Artysta odsłania to, co prywatne i intymne, budując wielowątkową narrację o queerowej podmiotowości, stracie i przemianie. Jego prace stają się manifestem sprawczości, odwagi i siły osób nieheteronormatywnych, zmuszając do konfrontacji z pytaniami o naszą tożsamość, lęki oraz drogę do akceptacji i samoświadomości, której celem jest przekształcenie wstydu i lęku w narzędzie wyzwolenia.
akryl/płótno, 175 x 120 cm,
sygnowany i datowany na odwrociu: 'MACIEJ NOWACKI 2024'
„W przyszłość (Dana)” to obraz autorstwa Macieja Nowackiego, który powstał na podstawie sesji zdjęciowej z Daną Vitkovską, queerową performerką, voguerką i tancerką. Dana jest członkinią międzynarodowego House of Elle oraz współzałożycielką warszawskiego Kiki House of Sarmata. Obraz ukazuje ją jako queerową wojowniczkę, uwiecznioną w momencie napinania cięciwy łuku, gotową do wystrzelenia strzały – symbolu przemiany, w którym broń staje się narzędziem do zasiewania nowego życia. Gest ten, uchwycony przez Nowackiego, staje się metaforą walki osób queerowych o godne życie, które w przyszłości przyniesie owoce. Portretowana postać przywołuje na myśl mitologiczną Dianę lub Artemidę – boginie łowów i natury, podkreślając siłę, odwagę i połączenie z naturą.
Obraz został zaprezentowany na wystawie „Bezwstyd” w Clay.Warsaw w 2024 roku. Pokazywane tam prace powstały w wyniku bliskiej interakcji z osobami z najbliższego kręgu artysty, które Nowacki fotografował, a na podstawie ich portretów tworzył obrazy, rejestrując ciała wykraczające poza heteronormatywne schematy. Artysta odsłania to, co prywatne i intymne, budując wielowątkową narrację o queerowej podmiotowości, stracie i przemianie. Jego prace stają się manifestem sprawczości, odwagi i siły osób nieheteronormatywnych, zmuszając do konfrontacji z pytaniami o naszą tożsamość, lęki oraz drogę do akceptacji i samoświadomości, której celem jest przekształcenie wstydu i lęku w narzędzie wyzwolenia.