Po ukończeniu szkoły w Strzelcach Opolskich studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Po I wojnie światowej mieszkał w Raciborzu, a od 1926 w Berlinie, gdzie wykładał w Wyższej Szkole Sztuk Zdobniczych w Charlotenburgu. Berlin opuścił w roku 1940. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Lądku Zdroju, gdzie w swojej pracowni urządził stałą ekspozycję prac. Brał udział w wystawach w Kłodzku, Opolu. Zainteresowania artystyczne przejawiał już w dzieciństwie. W czasach szkolnych rysował pejzaże z okolic Raciborza i Góry świętej Anny. Podczas I wojny światowej wykonał cykl rysunków o tematyce wojennej, a podczas powstań śląskich malował obrazy związane z aktualnymi wydarzeniami. Tworzył także kompozycje religijne, a po II wojnie światowej pejzaże.
Ujęta z profilu, zwrócona twarzą w stronę malarza, kobieta w seledynowej sukni zdobionej jasną koronką siedzi w fotelu. Ciemne włosy upięte w kok. Na lewej dłoni pierścionek z kamiennym oczkiem. Sposób kładzenia farby zdradza zainteresowanie artysty malarstwem impresjonistycznym, które widoczne jest także w jego pejzażach.