Jan Czesław MONIUSZKO (1853-1908)
Malarz, syn Stanisława Moniuszki. Kształcił się u Gersona i w petersburskiej ASP. Najchętniej podejmował tematykę historyczną i rodzajowo-historyczną, wykorzystując zdarzenia i postacie z czasów stanisławowskich, Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego. W swoich kompozycjach rodzajowych przedstawiał wesołe sceny z zabaw, spotkań towarzyskich, tu jego żywy temperament i niewątpliwy talent artystyczny przejawiły się najpełniej. W mniejszym stopniu uprawiał malarstwo religijne i portretowe.
Olej, płótno, 83,5 x 128,5,
sygn. p.d.: J.C. Moniuszko /R.P1907.
Na odwrocie na krosnach 5 nalepek warszawskiej firmy ramiarskiej J. Burofa nalepka Muzeum Narodowego w Warszawie numer depozytowy 189071, dwie nalepki z odręcznymi napisami Dep. Rotw. Oraz 4456 / Rew. Na górnej listwie krosien napis kredką: Fischhorn 23 X 45 r / Polish, obok cyfra 43.
Obraz ze zbiorów kolekcjonera Andrzeja Rotwanda w latach 1939-2001 zdeponowany był w Muzeum Narodowym Warszawa.
Obraz opisany, wzmiankowany i reprodukowany w: Tygodnik Ilustrowany 1907, II półrocze nr 48 il. na s. 967 - Biesiada literacka 1908, I półrocz., nr 4, na s. 65, opis s. 75.
Jan Czesław MONIUSZKO (1853-1908)
Malarz, syn Stanisława Moniuszki. Kształcił się u Gersona i w petersburskiej ASP. Najchętniej podejmował tematykę historyczną i rodzajowo-historyczną, wykorzystując zdarzenia i postacie z czasów stanisławowskich, Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego. W swoich kompozycjach rodzajowych przedstawiał wesołe sceny z zabaw, spotkań towarzyskich, tu jego żywy temperament i niewątpliwy talent artystyczny przejawiły się najpełniej. W mniejszym stopniu uprawiał malarstwo religijne i portretowe.