PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
Michel Kikoïne studiował biznes w Mińsku na Białorusi, kiedy po raz pierwszy spotkał Soutine'a, który wtedy pracował jako praktykant krawiecki. W 1908 roku Soutine i Kikoïne uczęszczali do Akademii Sztuk Pięknych Krugera, a później do Szkoły Sztuk Pięknych w Wilnie, gdzie poznali Krémegne. W 1912 roku Kikoïne przeniósł się do Paryża i zapisał do École des Beaux-Arts w pracowni Cormona. Od 1914 r. Osiadł w La Ruche, gdzie już mieszkali Chagall i Krémegne. Kiedy wybuchła I wojna światowa, zgłosił się na ochotnika do wojska. W latach 1922-1923 podróżował z Soutine do Céret i Cagnes-sur-Mer, gdzie namalował wiele swoich ekspresjonistycznych pejzaży. W 1939 roku Kikoïne został zmobilizowany do służby w rezerwie wojskowej w pobliżu Soissons, gdzie malował gwasze ze swoich wojskowych doświadczeń. W 1941 roku on i jego rodzina znaleźli schronienie w rejonie Tuluzy. Po wyzwoleniu wrócił do Paryża, a później otrzymał pierwszą nagrodę na Salon des Peintres Témoins de leur Temps.
olej, płótno
wymiary: 46 x 55cm
sygn. ‘Kikoine’ (lewy dół)
PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
Michel Kikoïne studiował biznes w Mińsku na Białorusi, kiedy po raz pierwszy spotkał Soutine'a, który wtedy pracował jako praktykant krawiecki. W 1908 roku Soutine i Kikoïne uczęszczali do Akademii Sztuk Pięknych Krugera, a później do Szkoły Sztuk Pięknych w Wilnie, gdzie poznali Krémegne. W 1912 roku Kikoïne przeniósł się do Paryża i zapisał do École des Beaux-Arts w pracowni Cormona. Od 1914 r. Osiadł w La Ruche, gdzie już mieszkali Chagall i Krémegne. Kiedy wybuchła I wojna światowa, zgłosił się na ochotnika do wojska. W latach 1922-1923 podróżował z Soutine do Céret i Cagnes-sur-Mer, gdzie namalował wiele swoich ekspresjonistycznych pejzaży. W 1939 roku Kikoïne został zmobilizowany do służby w rezerwie wojskowej w pobliżu Soissons, gdzie malował gwasze ze swoich wojskowych doświadczeń. W 1941 roku on i jego rodzina znaleźli schronienie w rejonie Tuluzy. Po wyzwoleniu wrócił do Paryża, a później otrzymał pierwszą nagrodę na Salon des Peintres Témoins de leur Temps.