Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz urodził się w podwileńskim majątku Niemenczynek. Od najmłodszych lat nasiąkał atmosferą prowincjonalnej, małomiasteczkowej Wileńszczyzny. Miało to znaczący wpływ na podejmowane w późniejszej twórczości tematy. Jak pisał Eligiusz Niewiadomski: ...Światem tego artysty [było] miasteczko litewskie, z jego malowniczą, błotnistą ulicą o zapadłych, staroświeckich domkach, warchołem dni jarmarcznych, szwargotem żydostwa, trzaskiem biczów, kwikiem i strachaniem się koni i nieporównaną galerią typów ludowych. W swych gwaszach, w śmiałych akwarelach a przede wszystkim w rysunkach piórem, jakby od niechcenia rzuconych, dał Siestrzencewicz przedziwny obraz tego świata. Subtelność rysunku, a bystra obserwacja życia i charakteru form, znakomity ruch i typ koni, malowniczość i swoboda układu – stanowią o pierwszorzędnej wartości tych prac, zadziwiająco lekkich w stylu, istnych impresji... [E. Niewiadomski, Malarstwo polskie XIX i XX wieku, Warszawa 1926, s. 232].
W prezentowanym obrazie widoczne są silne wpływy szkoły monachijskiej. Świadczy o tym zarówno sam temat – zaczerpnięty z rodzimego, prowincjonalnego miasteczka, jak i kolorystyka utrzymana w szarościach, ugrach z nielicznymi przełamaniami żywych barw. Natomiast diagonalna kompozycja, umieszczenie rozbudowanych grup postaci na pierwszym planie oraz wykorzystanie skrótów perspektywicznych wskazują na silne związki artysty z Józefem Brandtem i Alfredem Wieruszem-Kowalskim.
Obraz wystawiany i reprodukowany w:
– Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz 1869-1927, [red. E. Ptaszyńska], Muzeum Okręgowe w Suwałkach 23 IV – 13 VII 2022, s. 98, nr kat. 35;
– Bohusz-Siestrzeńcewicz. Malarstwo, [red. E.Ptaszyńska], Wyd. Bosz, Olszanica 2021, il. s. 27.
olej, płótno
62,5 x 87,6 cm
sygn. p.d.: Bohusz Siestrzeńcewicz | [...]
na odwrocie na lewej listwie ramy nalepka aukcyjna Agra-Art z 2019 r.
Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz urodził się w podwileńskim majątku Niemenczynek. Od najmłodszych lat nasiąkał atmosferą prowincjonalnej, małomiasteczkowej Wileńszczyzny. Miało to znaczący wpływ na podejmowane w późniejszej twórczości tematy. Jak pisał Eligiusz Niewiadomski: ...Światem tego artysty [było] miasteczko litewskie, z jego malowniczą, błotnistą ulicą o zapadłych, staroświeckich domkach, warchołem dni jarmarcznych, szwargotem żydostwa, trzaskiem biczów, kwikiem i strachaniem się koni i nieporównaną galerią typów ludowych. W swych gwaszach, w śmiałych akwarelach a przede wszystkim w rysunkach piórem, jakby od niechcenia rzuconych, dał Siestrzencewicz przedziwny obraz tego świata. Subtelność rysunku, a bystra obserwacja życia i charakteru form, znakomity ruch i typ koni, malowniczość i swoboda układu – stanowią o pierwszorzędnej wartości tych prac, zadziwiająco lekkich w stylu, istnych impresji... [E. Niewiadomski, Malarstwo polskie XIX i XX wieku, Warszawa 1926, s. 232].
W prezentowanym obrazie widoczne są silne wpływy szkoły monachijskiej. Świadczy o tym zarówno sam temat – zaczerpnięty z rodzimego, prowincjonalnego miasteczka, jak i kolorystyka utrzymana w szarościach, ugrach z nielicznymi przełamaniami żywych barw. Natomiast diagonalna kompozycja, umieszczenie rozbudowanych grup postaci na pierwszym planie oraz wykorzystanie skrótów perspektywicznych wskazują na silne związki artysty z Józefem Brandtem i Alfredem Wieruszem-Kowalskim.
Obraz wystawiany i reprodukowany w:
– Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz 1869-1927, [red. E. Ptaszyńska], Muzeum Okręgowe w Suwałkach 23 IV – 13 VII 2022, s. 98, nr kat. 35;
– Bohusz-Siestrzeńcewicz. Malarstwo, [red. E.Ptaszyńska], Wyd. Bosz, Olszanica 2021, il. s. 27.