...Światem tego artysty [było] miasteczko litewskie, z jego malowniczą, błotnistą ulicą o zapadłych, staroświeckich domkach, warchołem dni jarmarcznych, szwargotem żydostwa, trzaskiem biczów, kwikiem i strachaniem się koni i nieporównaną galerią typów ludowych. W swych gwaszach, w śmiałych akwarelach a przede wszystkim w rysunkach piórem, jakby od niechcenia rzuconych, dał Siestrzencewicz przedziwny obraz tego świata. Subtelność rysunku, a bystra obserwacja życia i charakteru form, znakomity ruch i typ koni, malowniczość i swoboda układu - stanowią o pierwszorzędnej wartości tych prac, zadziwiająco lekkich w stylu, istnych impresji...
(E. Niewiadomski, Malarstwo polskie XIX i XX wieku, Warszawa 1926, s. 232)