Ignacy Zygmuntowicz był artystą samoukiem. Jego prace od zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem, przede wszystkim ze względu na tematykę. Malował głównie konie w zaprzęgach na tle zimowego krajobrazu. Do częstych motywów jego obrazów należą: sanny, wilki napadające na sanie, powroty z polowania, pędzący pocztylioni, furmani itp. Malował zdecydowanie i pewnie. Zamaszyste pociągnięcia pędzlem potęgowały dynamikę akcji przedstawionej na płótnie. W jego pracach zauważalne są inspiracje malarstwem polskich monachijczyków (J. Brandta, J. Chełmońskiego, A. Wierusza-Kowalskiego) oraz Kossaków.
Olej, płótno;
68 x 93,3 cm
Sygnowany p. d.: Zygmuntowicz
Ignacy Zygmuntowicz był artystą samoukiem. Jego prace od zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem, przede wszystkim ze względu na tematykę. Malował głównie konie w zaprzęgach na tle zimowego krajobrazu. Do częstych motywów jego obrazów należą: sanny, wilki napadające na sanie, powroty z polowania, pędzący pocztylioni, furmani itp. Malował zdecydowanie i pewnie. Zamaszyste pociągnięcia pędzlem potęgowały dynamikę akcji przedstawionej na płótnie. W jego pracach zauważalne są inspiracje malarstwem polskich monachijczyków (J. Brandta, J. Chełmońskiego, A. Wierusza-Kowalskiego) oraz Kossaków.