Studia malarskie odbył w l. 1925-28 w Poznaniu pod kierunkiem A. Hannytkiewicza i P. Kubowicza. W figuratywnym malarstwie Lenicy z l. 30. widoczne są wpływy kubistycznej estetyki. Jeszcze silniej oddziałały na artystę doświadczenia surrealizmu. W połowie l. 40 artysta związał się z kręgiem twórców skupionych w Grupie Krakowskiej. W 1947 r. osiedlił się w Poznaniu, gdzie przyczynił się do powstania awangardowej grupy 4F+R (farba, fantastyka, faktura + realizm). W l. 50. współorganizował życie artystyczne Poznania i pełnił funkcję kierownika Pracowni Sztuk Plastycznych. Pod koniec l. 50. zamieszkał w Warszawie. Jego twórczość wpisała się wówczas w nurt abstrakcji aluzyjnej. Prezentowany obraz jest reprezentatywny dla dojrzałej sztuki artysty. Przypuszczać można, że powstał pod wpływem malarstwa Pollocka. Świadczy o tym jego odśrodkowa dynamika oparta na spontanicznie rzuconych kleksach, samoistnie rozlanych smugach i splątanych plamach róż, czerwieni, zieleni i czerni. Dramatyczny ton obrazu zbliża go do innej kompozycji artysty zatytułowanej " NN zaginął" (ol. pł., w zbiorach Muzeum Narodowe w Kielcach).