Za opinią Anny Kozak
Szkic pochodzi z 1912 roku - z późnego okresu twórczości Steinlena, co tłumaczy wyraźną w nim obecność elementów ekspresjonistycznych. Są one widoczne w dosadnie nakreślonych, niekiedy na pograniczu karykatury, jak w przypadku mężczyzny w cylindrze po lewej stronie, postaciach widzów, obwiedzionych mocnym konturem, a także w kolorystyce, opartej na kontrastach błękitów i żółcieni i sprowadzonym do abstrakcyjnych zarysów ujęciu postaci drugiego planu. Choć okres ten jest stosunkowo mało znany w twórczości artysty i trudno wskazać bliższe analogie stylistyczne do szkicu z czasu jego powstania, to można się ich dopatrzyć już w nie-których pracach powstałych około 1900 roku, zwłaszcza o tematyce robotniczej, które ukazują ten sam typ postaci, grubo ciosanych, nacechowanych wewnętrznym dynamizmem, o pospolitych rysach twarzy. Niezależnie od tych związków, w gwaszu można rozpoznać szereg cech typowych dla całej twórczości Steinlena. Dotyczy to przede wszystkim typu twarzy przedstawionych postaci, jej modelowania za pomocą skontrastowanych plam światła i cienia, sposobu budowania bryły zamaszystymi, energicznymi kreskami czy też charakterystycznego dla artysty wyobrażenia robotnika w zrolowanych spodniach i butach o poddartych noskach. Sygnatura nie budzi wątpliwości. Mieści się w granicach rozbieżności, jakie wykazuje podpis artysty na różnych jego dziełach. Gwasz W cyrku jest niewątpliwym dziełem Théophile`a-Alexandre`a Steinlena, a jego wartość podnosi fakt, iż prace tego artysty są rzadkością na naszym rynku antykwarycznym. Są też słabo reprezentowane w zbiorach publicznych, w których znajdują się jedynie pojedyncze ryciny Steinlena.
Gwasz, karton; 50, 4 x 75 cm
Sygnowany i datowany p. d.: Steinlen/ 12
Na odwrocie naklejka antykwariatu Brunona Wenzla z Wrocławia.
Za opinią Anny Kozak
Szkic pochodzi z 1912 roku - z późnego okresu twórczości Steinlena, co tłumaczy wyraźną w nim obecność elementów ekspresjonistycznych. Są one widoczne w dosadnie nakreślonych, niekiedy na pograniczu karykatury, jak w przypadku mężczyzny w cylindrze po lewej stronie, postaciach widzów, obwiedzionych mocnym konturem, a także w kolorystyce, opartej na kontrastach błękitów i żółcieni i sprowadzonym do abstrakcyjnych zarysów ujęciu postaci drugiego planu. Choć okres ten jest stosunkowo mało znany w twórczości artysty i trudno wskazać bliższe analogie stylistyczne do szkicu z czasu jego powstania, to można się ich dopatrzyć już w nie-których pracach powstałych około 1900 roku, zwłaszcza o tematyce robotniczej, które ukazują ten sam typ postaci, grubo ciosanych, nacechowanych wewnętrznym dynamizmem, o pospolitych rysach twarzy. Niezależnie od tych związków, w gwaszu można rozpoznać szereg cech typowych dla całej twórczości Steinlena. Dotyczy to przede wszystkim typu twarzy przedstawionych postaci, jej modelowania za pomocą skontrastowanych plam światła i cienia, sposobu budowania bryły zamaszystymi, energicznymi kreskami czy też charakterystycznego dla artysty wyobrażenia robotnika w zrolowanych spodniach i butach o poddartych noskach. Sygnatura nie budzi wątpliwości. Mieści się w granicach rozbieżności, jakie wykazuje podpis artysty na różnych jego dziełach. Gwasz W cyrku jest niewątpliwym dziełem Théophile`a-Alexandre`a Steinlena, a jego wartość podnosi fakt, iż prace tego artysty są rzadkością na naszym rynku antykwarycznym. Są też słabo reprezentowane w zbiorach publicznych, w których znajdują się jedynie pojedyncze ryciny Steinlena.