Pochodzenie: kolekcja prywatna we Włoszech.
Ten piękny obraz - z motywem kwitnących bujnie, czerwonych i różowych azalii, obraz o kompozycji zbudowanej z kilku planów określonych światłem i kolorem - Edward Okuń malował w giardino del lago, położonej nad jeziorem części rzymskich ogrodów Villi Borghese.
Do Włoch artysta wyjechał w roku 1898, niemal bezpośrednio po studiach. Spędził tam ponad 20 lat, mieszkając stale w Rzymie, ale na dłużej wyjeżdżając, m.in. do Anticoli Corrado, Florencji, Sorrento, Amalfi czy na Capri. W Rzymie - przez całe lata - miał pracownię na Monte Pariolo, w ogrodach zaprojektowanych i urządzonych przez ekscentrycznego barona Alfreda Wilhelma-Strohla, który pobudował tam również szereg niewielkich domków, wynajmowanych różnym artystom. Dla Okunia ogrody Villi Strohl-Fern i sąsiedniej Villi Borghese były miejscem malarskich odkryć i wzruszeń. Był tu szczęśliwy, zachwycał się kwitnącymi glicyniami, pnącymi różami, sadził fiołki, irysy i dużo malował, bo „ręce same idą do pędzli i palety“. Właściwą artyście afirmację piękna przyrody i krajobrazu widać w wielu z powstających wówczas obrazach, tak w kompozycjach baśniowych czy symbolicznych, jak i w malowanych pejzażach (m.in. Dryada, 1902; Koncert, 1909/11; Cyprys i glicynia, 1911; Cynerarie, 1908; Villa Borghese, 1917 i wiele innych).
Uwaga: polecamy znakomicie opracowaną monografię Edwarda Okunia zawierającą także katalog jego prac autorstwa Małgorzaty Biernackiej: Literatura - symbol - natura. Twórczość Edwarda Okunia wobec Młodej Polski i symbolizmu europejskiego, Warszawa 2004.
olej, płótno
56 x 37,5 cm
sygn. l.d.: EOKUŃ. 1913. [inicjały wiązane: litera E wpisana w O]
na odwrocie autorski napis i sygnatura artysty: VILLA BORGHESE (GIARDINO DEL LAGO) | EOKUŃ. 1913. ROMA
poniżej mała nalepka (ząbkowanie, niebieska obwódka) z napisem: Ls. | 5.000 (?)
Pochodzenie: kolekcja prywatna we Włoszech.
Ten piękny obraz - z motywem kwitnących bujnie, czerwonych i różowych azalii, obraz o kompozycji zbudowanej z kilku planów określonych światłem i kolorem - Edward Okuń malował w giardino del lago, położonej nad jeziorem części rzymskich ogrodów Villi Borghese.
Do Włoch artysta wyjechał w roku 1898, niemal bezpośrednio po studiach. Spędził tam ponad 20 lat, mieszkając stale w Rzymie, ale na dłużej wyjeżdżając, m.in. do Anticoli Corrado, Florencji, Sorrento, Amalfi czy na Capri. W Rzymie - przez całe lata - miał pracownię na Monte Pariolo, w ogrodach zaprojektowanych i urządzonych przez ekscentrycznego barona Alfreda Wilhelma-Strohla, który pobudował tam również szereg niewielkich domków, wynajmowanych różnym artystom. Dla Okunia ogrody Villi Strohl-Fern i sąsiedniej Villi Borghese były miejscem malarskich odkryć i wzruszeń. Był tu szczęśliwy, zachwycał się kwitnącymi glicyniami, pnącymi różami, sadził fiołki, irysy i dużo malował, bo „ręce same idą do pędzli i palety“. Właściwą artyście afirmację piękna przyrody i krajobrazu widać w wielu z powstających wówczas obrazach, tak w kompozycjach baśniowych czy symbolicznych, jak i w malowanych pejzażach (m.in. Dryada, 1902; Koncert, 1909/11; Cyprys i glicynia, 1911; Cynerarie, 1908; Villa Borghese, 1917 i wiele innych).
Uwaga: polecamy znakomicie opracowaną monografię Edwarda Okunia zawierającą także katalog jego prac autorstwa Małgorzaty Biernackiej: Literatura - symbol - natura. Twórczość Edwarda Okunia wobec Młodej Polski i symbolizmu europejskiego, Warszawa 2004.