Zdjęcie przedstawia jedną z najbardziej znanych akcji artysty dotyczących intermedialnych relacji między ciałem a mechanicznym medium. Przedstawione działanie polegało na połączeniu ciała i odbiornika telewizyjnego za pomocą przewodu przyczepionego plastrem do klatki piersiowej autora i do pokrętła odbiornika. W efekcie artysta oddechem regulował jasność ekranu telewizyjnego. Jego działanie zredukowane do siedzenia w pozycji półlotosu, oddychania i patrzenia na emitowany na ekranie własny wizerunek miało medytacyjny charakter i było charakterystycznym przykładem testowania własnych możliwości percepcji świata.

Praca reprodukowana w: Żywa Galeria. Łódzki progresywny ruch artystyczny, red. J. Robakowski, Łódź 2000; W kręgu neoawangardy. Warsztat Formy Filmowej, red. M. Bomanowska, A. Cichowicz, Łódź 2017;