Misiurka z czepcem kolczym.
Materiał: żelazo kute, mosiądz.
Wymiary: śr. denka 14,4 cm, długość czepca: z przodu - 18 cm, po bokach - ok. 41 cm, z tyłu - 39 cm.
Wierzch misiurki wykonany w postaci żelaznego, okrągłego lekko wypukłego denka o śr. 14,4 cm. Na szczycie denka nałożona jest (zapewne uzupełniona), okrągła rozetka z blachy mosiężnej, po środku której wystaje spiczasta sterczynka z przechodzącym przez nią poziomym otworkiem do przełożenia (obecnie brakującego) kółka z pętlą służącą do zawieszania misiurki na łęku siodła. Wzdłuż krawędzi denka rozmieszczony jest szereg otworków służących do zawieszenia czepca kolczugi. Czepiec długości: na czole - 18 cm z rozcięciem po środku dług. 10 cm, po bokach - 41 cm, z tyłu - 39 cm. pleciony w układzie 1 x 4, z kółeczek o średnicy ok. 8 mm, wykonanych z lekko spłaszczonego drutu, łączonych jednym, zewnętrznym nitem i zgrzewanych. Czepiec z denkiem połączony jest na nowo płaskimi kółkami, nie nitowanymi ale łączonymi na styk.
Pancerz kolczy (kolczuga).
Materiał: żelazo kute.
Wymiary: długość z przodu - 77 cm; z tyłu - 78 cm.
Wykonany z owalnych kółeczek z lekko spłaszczonego drutu, plecionych w układzie 1 x 4, nitowanych na jeden zewnętrzny nit i zgrzewanych, śred. ok. 8 - 10 mm, w formie krótkiej koszuli dług. z przodu ok. 77 cm, z tyłu 78 cm, z rękawami do łokci dług. ok. 44 cm, pod pachami 25 cm, z rozcięciami u dołu z przodu i z tyłu dług. 18 cm, pod szyją zakończonej niedużym, miękkim kołnierzykiem zawiniętym obecnie do środka, z krótkim rozcięciem dług. 19 cm na piersi. Część kółek, zwłaszcza pod pachami uległa porozrywaniu i została powiązana cienkim, stalowym drutem.
Pancerz kolczy wraz z misiurką reprezentuje okaz bojowego, surowego w swym wyglądzie uzbrojenia ochronnego używanego w krajach Orientu: Persji, Imperium Ottomańskiego i podległych mu chanatach tatarskich, a także krajach Europy Wschodniej i Środkowej takich jak Rzeczpospolita Obojga Narodów, Węgry i Rosja. W Rzeczypospolitej obojga Narodów kolczugi i misiurki stanowiły popularne uzbrojenie ochronne polskich i litewskich chorągwi kozackich, zwanych następnie pancernymi lub petyhorskimi przez cały XVII i początek XVIII wieku.
Pas tzw. przeworski. Galicja. XIX w.
Materiał: mosiądz srebrzony, skóra
Wymiary: dług. 115 cm, szerokość 4,5 cm, klamra 7,5 cm
Złożony z ogniw wykonanych z blachy mosiężnej, prostokątnych z okrągłymi wycięciami na bocznych krawędziach i okrągłych, wpasowanych pomiędzy nie, zdobionych repusowaną dekoracją wiciową i srebrzonych, mocowanych na pasie z podwójnie złożonej skóry. Klamra mosiężna, srebrzona, w kształcie karpiej łuski, ozdobiona w środku rozetą kwiatową.
Klamra współczesna
Misiurka z czepcem kolczym.
Materiał: żelazo kute, mosiądz.
Wymiary: śr. denka 14,4 cm, długość czepca: z przodu - 18 cm, po bokach - ok. 41 cm, z tyłu - 39 cm.
Pancerz kolczy (kolczuga).
Materiał: żelazo kute.
Wymiary: długość z przodu - 77 cm; z tyłu - 78 cm.
Pas tzw. przeworski. Galicja. XIX w.
Materiał: mosiądz srebrzony, skóra
Wymiary: dług. 115 cm, szerokość 4,5 cm, klamra 7,5 cm
Misiurka z czepcem kolczym.
Materiał: żelazo kute, mosiądz.
Wymiary: śr. denka 14,4 cm, długość czepca: z przodu - 18 cm, po bokach - ok. 41 cm, z tyłu - 39 cm.
Wierzch misiurki wykonany w postaci żelaznego, okrągłego lekko wypukłego denka o śr. 14,4 cm. Na szczycie denka nałożona jest (zapewne uzupełniona), okrągła rozetka z blachy mosiężnej, po środku której wystaje spiczasta sterczynka z przechodzącym przez nią poziomym otworkiem do przełożenia (obecnie brakującego) kółka z pętlą służącą do zawieszania misiurki na łęku siodła. Wzdłuż krawędzi denka rozmieszczony jest szereg otworków służących do zawieszenia czepca kolczugi. Czepiec długości: na czole - 18 cm z rozcięciem po środku dług. 10 cm, po bokach - 41 cm, z tyłu - 39 cm. pleciony w układzie 1 x 4, z kółeczek o średnicy ok. 8 mm, wykonanych z lekko spłaszczonego drutu, łączonych jednym, zewnętrznym nitem i zgrzewanych. Czepiec z denkiem połączony jest na nowo płaskimi kółkami, nie nitowanymi ale łączonymi na styk.
Pancerz kolczy (kolczuga).
Materiał: żelazo kute.
Wymiary: długość z przodu - 77 cm; z tyłu - 78 cm.
Wykonany z owalnych kółeczek z lekko spłaszczonego drutu, plecionych w układzie 1 x 4, nitowanych na jeden zewnętrzny nit i zgrzewanych, śred. ok. 8 - 10 mm, w formie krótkiej koszuli dług. z przodu ok. 77 cm, z tyłu 78 cm, z rękawami do łokci dług. ok. 44 cm, pod pachami 25 cm, z rozcięciami u dołu z przodu i z tyłu dług. 18 cm, pod szyją zakończonej niedużym, miękkim kołnierzykiem zawiniętym obecnie do środka, z krótkim rozcięciem dług. 19 cm na piersi. Część kółek, zwłaszcza pod pachami uległa porozrywaniu i została powiązana cienkim, stalowym drutem.
Pancerz kolczy wraz z misiurką reprezentuje okaz bojowego, surowego w swym wyglądzie uzbrojenia ochronnego używanego w krajach Orientu: Persji, Imperium Ottomańskiego i podległych mu chanatach tatarskich, a także krajach Europy Wschodniej i Środkowej takich jak Rzeczpospolita Obojga Narodów, Węgry i Rosja. W Rzeczypospolitej obojga Narodów kolczugi i misiurki stanowiły popularne uzbrojenie ochronne polskich i litewskich chorągwi kozackich, zwanych następnie pancernymi lub petyhorskimi przez cały XVII i początek XVIII wieku.
Pas tzw. przeworski. Galicja. XIX w.
Materiał: mosiądz srebrzony, skóra
Wymiary: dług. 115 cm, szerokość 4,5 cm, klamra 7,5 cm
Złożony z ogniw wykonanych z blachy mosiężnej, prostokątnych z okrągłymi wycięciami na bocznych krawędziach i okrągłych, wpasowanych pomiędzy nie, zdobionych repusowaną dekoracją wiciową i srebrzonych, mocowanych na pasie z podwójnie złożonej skóry. Klamra mosiężna, srebrzona, w kształcie karpiej łuski, ozdobiona w środku rozetą kwiatową.
Klamra współczesna