wymiary: 32.5 x 27 cm,
węgiel, papier
32,5 x 27 cm (w świetle passe-partout)
sygn. l.d. JStyka (inicjały wiązane)
p.d. autorski napis w ramce: URSUS ENLEVANT | LYGIE A L'EPREUVE | DU CIRQUE.
na marginesach adnotacje widoczne po wyjęciu rysunku z passe-partout - u góry: Texte du chap. XXIV oraz: bi [...]; - przy prawej krawędzi: 17 x 20 <->
Na odwrocie, na tzw. plecach nalepka TZSP w Warszawie (druk, stempel, atrament): 36041 Autor STYKA JAN | [Tytuł] Szkic do - Ursus unosi L. wykonanie rys. | cena - wł 27 Data 13. LUT. 193[0]. Na odwrocie ponadto napisy kredką: 9 (w kółku); 3829 | [.] JS; 13; 67 oraz inne nieczytelne. Stempel: Polska Sp Pozłotników | Sp. Z ogr. odpow. | Warszawa, Jasna 13/15 | Tel. 251-61.
Ursus niosący ocaloną Ligię jest jednym rysunków do Quo vadis Henryka Sienkiewicza - cyklu ilustracji opracowanych na zamówienie francuskiego wydawcy Ernesta Flammariona. Praca ta zajęła Janowi Styce kilka lat (1900-1903); przygotował ponad 170 rysunków, reprodukowanych w wydaniu książkowym w postaci 60 dużych miedziorytów i ponad 100 drzeworytów (rytował Georges Lemoine). Trzy tomy Quo vadis ukazały się w latach 1901-1904. Było to duże przedsięwzięcie edytorskie i jedyne tak bogato ilustrowane wydanie powieści Sienkiewicza. W skład edycji - obok wydania popularnego - weszło też 100 luksusowych, numerowanych egzemplarzy, po 50 na japońskim i chińskim papierze.
Rysunki Styki miały różny charakter - rozbudowane, panoramiczne sceny reprodukowano na dwustronicowych planszach, inne wykorzystano jako reprodukcje całostronicowe, wiele umieszczano ponad tekstem lub w charakterze przerywników. Rysunek z Ursusem i Ligią umieszczony został jako ilustracja nad tekstem XXIV rozdziału trzeciego tomu Quo vadis. Posłużył on także jako szkic do obrazu olejnego, bowiem zainteresowanie Styki tematem Quo vadis nie ograniczyło się do rysunków. W 1902 artysta namalował jeszcze cykl kilkunastu obrazów olejnych, prezentowanych następnie na różnych wystawach. Po roku 1919 zespół ten znalazł się w domu Styki na Capri, gdzie malarz urządził Muzeum Quo vadis, a w 1930, już po śmierci artysty, prace te - w liczbie 16 obrazów i 16 rysunków (w tym także Ursus i Ligia) - pokazano na wystawie w TZSP w Warszawie.
Rysunek wymieniony bądź reprodukowany, m.in. w:
- H. Sienkiewicz, Quo vadis, Roman des temps néroniens, Illustré par Jan Styka, Editeur E. Flammarion, t. I-III, Paris 1901-1904; il. T.III, s. 261;
- Boyer d’Agen, L’écrivain et le peintre de „Quo vadis“. Henryk Sienkiewicz et Jan Styka, Paris 1912, s. nlb., il. towarzysząca cytowanemu fragmentowi powieści, zamieszczona w części VI;
- [kat.], „Quo vadis“ Jana Styki. Tadeusz Styka. Adam Styka, [wstęp W. Bunikiewicz], Przewodnik Nr 110, TZSP Warszawa 1936, s. 10, nr kat. 27; porównaj także obraz olejny, s. 9, nr kat. 14.