Włodzimierz Przerwa Tetmajer ukończył filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, poczym studiował malarstwo w Akademii wiedeńskiej (1882) u Ch. Griepenkerla, w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (z przerwami w latach 1875-95) u Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka, Leopolda Loefflera i Jana Matejki, a także w Monachium u Antona Wagnera i w paryskiej Académie Colarossi. Po uzyskaniu stypendium cesarskiego przebywał w Rzymie. Po powrocie mieszkał w Krakowie, gdzie miał pracownię. Od 1890 roku często przebywał w Bronowicach pod Krakowem, a w roku 1895 zamieszkał tam na stałe. Ożenił się z córką tamtejszego gospodarza, Anną Mikołajczykówną. Był pierwowzorem postaci Gospodarza w dramacie Stanisława Wyspiańskiego Wesele. Od roku 1897 był członkiem i uczestnikiem wystaw Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był także jednym z założycieli Towarzystwa "Polska Sztuka Stosowana" (1901), członkiem i wiceprezesem grupy "Zero". Malował barwne sceny rodzajowe, głównie o tematyce wiejskiej i pejzaże. Zajmował się grafiką, ilustracją książkową, scenografią oraz malarstwem ściennym. Jego dziełem jest, m.in. polichromia kaplicy Św. Trójcy w katedrze na Wawelu.
Tetmajer był prawdziwym epikiem wsi. Malował ją wielokrotnie przedstawiając święta i obrzędy ludowe oraz wszelkie zajęcia w polu, chacie i obejściu. W jego dziełach wieś jawi się skąpana w słońcu, pogodna i radosna, w barwnych chłopskich strojach. Te same sceny powtarzał artysta w różnych okresach twórczości. Powstały m.in. liczne "żniwa", które znajdują się zarówno w zbiorach muzealnych, jak i pojawiają się na rynkach sztuki. Prezentowane płótno z przedstawieniem odpoczywających żniwiarek, pokosem zżętego zboża, upalnym letnim niebem jest dobrym przykładem stylu artysty.