(...) wieloletnia współpraca z „Groteską“ pomogła mu wykształcić charakterystyczną, jednorodną formułę malarską: baśniowo-senny klimat inscenizowanych wnętrz i ogrodów, przepełniony erotyzmem i atmosferą cudowności, zachwytem nad przyrodą a jednocześnie sympatią do jarmarcznej estetyki cyrku i lunaparku. To malarstwo jest niesłychanie teatralne, jak zatrzymany kadr z filmu rysunkowego, jak scenografia do plenerowego przedstawienia – z rozstawionymi rekwizytami, dekoracją, sceną. Wszystko rozpoznajemy: błękitne pagórki, drzewa, piękne nagie dziewczęta, ukryte w gęstej trawie ptaki, magiczne przedmioty. I chociaż wiemy, że to rzeczywistość sztuczna, natura-nienaturalna, a wszystko na niby – dzieje się jak w teatrze: czary działają, zapominamy o prawdziwym świecie i... wierzymy sztuce.
Krystyna Czerni, Rezerwat sztuki. Tropami artystów polskich XX wieku, Kraków, 2000, s. 74
Obraz wystawiany i opisany:
– Kazimierz Mikulski Malarstwo, Związek Polskich Artystów Plastyków, Biuro Wystaw Artystycznych Łódź, kwiecień 1975, kat. poz. 24.
olej, płótno
92,5 x 73 cm
sygn. na odwr. na płótnie p.d.: KMikulski | Kraków 1972; l.g.: Upalne południe
na górnym krośnie napis: Upalne południe 92 x 73 73 x 92 [przekreślone]
(...) wieloletnia współpraca z „Groteską“ pomogła mu wykształcić charakterystyczną, jednorodną formułę malarską: baśniowo-senny klimat inscenizowanych wnętrz i ogrodów, przepełniony erotyzmem i atmosferą cudowności, zachwytem nad przyrodą a jednocześnie sympatią do jarmarcznej estetyki cyrku i lunaparku. To malarstwo jest niesłychanie teatralne, jak zatrzymany kadr z filmu rysunkowego, jak scenografia do plenerowego przedstawienia – z rozstawionymi rekwizytami, dekoracją, sceną. Wszystko rozpoznajemy: błękitne pagórki, drzewa, piękne nagie dziewczęta, ukryte w gęstej trawie ptaki, magiczne przedmioty. I chociaż wiemy, że to rzeczywistość sztuczna, natura-nienaturalna, a wszystko na niby – dzieje się jak w teatrze: czary działają, zapominamy o prawdziwym świecie i... wierzymy sztuce.
Krystyna Czerni, Rezerwat sztuki. Tropami artystów polskich XX wieku, Kraków, 2000, s. 74
Obraz wystawiany i opisany:
– Kazimierz Mikulski Malarstwo, Związek Polskich Artystów Plastyków, Biuro Wystaw Artystycznych Łódź, kwiecień 1975, kat. poz. 24.