Pochodzenie:
Obraz pochodzi z kolekcji rodziny Woydatt (wedle przekazu rodzinnego zaprzyjaźnionej z Zofią Stryjeńską), która w czasie II wojnie światowej wyjechała do Francji. Obecnie jej spadkobiercy mieszkają w Portugalii.

Porównaj:
- Zofia Stryjeńska 1891-1976. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie, X 2008 - I 2009 [koncepcja, układ oraz redakcja naukowa Światosław Lenartowicz], Kraków 2008 (wyd. II poprawione Kraków 2009), s. 335 (il.), nr kat. III.I.128.

Literatura:
- Maria Grońska, Zofia Stryjeńska, wyd. Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 1991;
- Angelika Kuźniak, Stryjeńska. Diabli nadali, Wyd. Czarne, Wołowiec 2015.

Co do mej spuścizny artystycznej, jest ona ogromna i gdzieś po ludziach na świecie całym zgubiona. Byłby wór złota i Chwała Narodu, gdyby się kto tym kiedy zajął. Zofia Stryjeńska. Amen.
cyt. za: A. Kuźniak, Stryjeńska..., dz. cyt., s. 333.

Jednostką twórczą, najpotężniej dziś reprezentującą sztukę polską jest bezsprzecznie Zofia Stryjeńska (...), jeśli weźmiemy pod uwagę charakter oryginalny jej twórczości, to musimy przyznać, że jest ona obecnie ową jedyną dla malarstwa polskiego siłą reprezentatywną. (...) twórczość jej posiada tę jasność i urok, tę przekonywającą dziwność, czar i moc wyrazu, na jaki stać jednostki tylko prawdziwie genialne - pisał w roku 1927 o „księżniczce polskiego malarstwa“ Jan Żyznowski (cyt. za: M. Grońska, Zofia Stryjeńska, dz. cyt., s. 20).
Okres sukcesów i powodzenia przerwał wybuch II wojny światowej. Dwa lata po jej zakończeniu artystka opuściła ojczyznę, by na stałe osiąść w Genewie. Na emigracji Stryjeńska utrzymywała kontakt z Polonią. Tworzyła głównie na zamówienie rodaków mieszkających we Francji i Stanach Zjednoczonych, a także w Kanadzie i Australii. Barwne, utrzymane w tak cenionym dekoracyjnym stylu kompozycje odznaczają się mocnym rysunkiem. Prezentują utrzymane w nastroju wiejskiej sielanki dawne motywy z jej malarstwa w nowych ujęciach.