Natan Szpigel naukę malarstwa rozpoczął w Łodzi, kontynuował ją w Rzymie w Akademii Greinera i w pracowni Henryka Glicensteina. Następnie w latach 1923-1925 studiował w Dreźnie oraz w Paryżu. Należał do łódzkiej grupy "Start" oraz "Srebrny Wóz". Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Szpigel był nauczycielem w hebrajskim gimnazjum w Łodzi. Pierwsza wystawa artysty odbyła się w 1918 roku w Łodzi. Swoje prace wystawiał między innymi w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Paryżu (Salon Jesienny, 1924) i Londynie. Często stosował technikę akwarelową. Głównie malował widoki małych miasteczek, sceny rodzajowe o tematyce żydowskiej, martwe natury i portrety. Jego twórczość nawiązywała do ekspresjonizmu z kręgu ugrupowania Jung Idysz. Zginął w obozie koncentracyjnym w Treblince, a wiele jego prac zaginęło podczas wojny. Dzieła artysty znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie i we Wrocławiu, w Muzeum Sztuki w Łodzi, Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie oraz w Muzeum Żydowskim w Ein Harod w Izraelu.