Był jedną z najciekawszych indywidualności w łódzkim środowisku artystycznym, a zarazem najbardziej cenionym reprezentantem eklektycznej środowiskowo i artystycznie Grupy Realistów. Uznano go za niekwestionowanego lidera tzw. łódzkiej szkoły realizmu wyróżniającej się na tle ogólnopolskim metaforycznym sposobem przedstawiania.