Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Poznaniu na Wydziale Grafiki Warsztatowej. Dyplom (1977) z wyróżnieniem w pracowni Litografii pod kierunkiem prof. Lucjana Mianowskiego. Aneks w pracowni ilustracji i plakatu prof. Waldemara Świerzego. W latach 80.zajmuje się grafiką wydawniczą (ilustracja książkowa, projekty okładek, plakat), rysunkiem oraz sporadycznie malarstwem. Pobyt we Francji,a także podróże do Włoch, Hiszpanii, Anglii spowodowały u niego większe zainteresowanie malarstwem jako medium, które lepiej pozwala opisać otaczającą rzeczywistość. W swoich pracach porusza się w kręgu szeroko pojętej tematyki miejskiej. Interesuje go także pejzaż, natura i człowiek. W jego malarstwie znaleźć można odniesienia do sztuki pop-artu, hiperrealizmu czy surrealizmu. Zazwyczaj przemawia łagodnie, posługując się językiem poetyckiej metafory. Rolę nieodłącznego szkicownika pełni u niego aparat fotograficzny. Uchwycone okiem obiektywu fragmenty rzeczywistości interpretuje przy użyciu środków właściwych malarstwu. Bierze udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.

6
Henryk LASKOWSKI (ur. 1951, Żary)

Ulica Dam, Ulica Zazdrości - dyptyk, 2012 r.

akryl na płótnie, 2 x 38 x 46 cm

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Poznaniu na Wydziale Grafiki Warsztatowej. Dyplom (1977) z wyróżnieniem w pracowni Litografii pod kierunkiem prof. Lucjana Mianowskiego. Aneks w pracowni ilustracji i plakatu prof. Waldemara Świerzego. W latach 80.zajmuje się grafiką wydawniczą (ilustracja książkowa, projekty okładek, plakat), rysunkiem oraz sporadycznie malarstwem. Pobyt we Francji,a także podróże do Włoch, Hiszpanii, Anglii spowodowały u niego większe zainteresowanie malarstwem jako medium, które lepiej pozwala opisać otaczającą rzeczywistość. W swoich pracach porusza się w kręgu szeroko pojętej tematyki miejskiej. Interesuje go także pejzaż, natura i człowiek. W jego malarstwie znaleźć można odniesienia do sztuki pop-artu, hiperrealizmu czy surrealizmu. Zazwyczaj przemawia łagodnie, posługując się językiem poetyckiej metafory. Rolę nieodłącznego szkicownika pełni u niego aparat fotograficzny. Uchwycone okiem obiektywu fragmenty rzeczywistości interpretuje przy użyciu środków właściwych malarstwu. Bierze udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.