Jerzy Kossak uczył się malarstwa w pracowni dziadka i ojca. Przez całe życie związany był z Krakowem. Tworzył nawiązując do rodzinnej tradycji malarskiej w doborze tematów. W sposobie malowania naoladował swego ojca. Wizerunek konia, sceny batalistyczne, wątki rodzajowe, historia wojen napoleońskich, wojny polsko-bolszewickiej oraz, co było w twórczooci rodziny Kossaków oryginalne, temat legend starogermańskich. Z biegiem lat utrwalona maniera malarska w połączeniu z masowością produkcji artystycznej Kossaka dało chwilami negatywny wynik obniżenia poziomu artystycznego jego malarstwa, co zwłaszcza uwidoczniło się w późniejszym, powojennym okresie jego twórczości. Jego obrazy znajdują się w wielu muzeach krajowych, ale głównie w prywatnych kolekcjach.
olej, tektura, 31 x 23,5 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: Jerzy Kossak
Jerzy Kossak uczył się malarstwa w pracowni dziadka i ojca. Przez całe życie związany był z Krakowem. Tworzył nawiązując do rodzinnej tradycji malarskiej w doborze tematów. W sposobie malowania naoladował swego ojca. Wizerunek konia, sceny batalistyczne, wątki rodzajowe, historia wojen napoleońskich, wojny polsko-bolszewickiej oraz, co było w twórczooci rodziny Kossaków oryginalne, temat legend starogermańskich. Z biegiem lat utrwalona maniera malarska w połączeniu z masowością produkcji artystycznej Kossaka dało chwilami negatywny wynik obniżenia poziomu artystycznego jego malarstwa, co zwłaszcza uwidoczniło się w późniejszym, powojennym okresie jego twórczości. Jego obrazy znajdują się w wielu muzeach krajowych, ale głównie w prywatnych kolekcjach.