Dyplom w pracowni S. Gierowskiego na warszawskiej ASP w 1972; do końca nauczał na Wydziale malarstwa macierzystej uczelni. Ważniejsze wystawy: w Warszawie w Galerii Młodych (1973), Galerii Krzywe Koło (1976), w Galerii Sztuki Współczesnej (1980), Galerii Studio (1989).
"Jego malarstwo ukazuje przede wszystkim dramat ludzkiej egzystencji. Widoczne jest to już w jego najwcześniejszym cyklu malarskim Romantyczni, przedstawiającym tragiczne odcięcie człowieka od natury. Malarstwo to jest jednak przede wszystkim manifestem głębokiej religijności artysty. W jego obrazach cialo ludzkie (jego uproszczona forma zbliżona do kształtu krzyża) niesie ze sobą znaczenia: ciężaru egzystencji i codzienności, cierpienia, a jednocześnie nadziei i zbawienia" (Łukasz Kossowski).
akwarela, tusz na papierze, 47,5 x 65 cm,
sygnowany u dołu "Czapla 02"
Dyplom w pracowni S. Gierowskiego na warszawskiej ASP w 1972; do końca nauczał na Wydziale malarstwa macierzystej uczelni. Ważniejsze wystawy: w Warszawie w Galerii Młodych (1973), Galerii Krzywe Koło (1976), w Galerii Sztuki Współczesnej (1980), Galerii Studio (1989).
"Jego malarstwo ukazuje przede wszystkim dramat ludzkiej egzystencji. Widoczne jest to już w jego najwcześniejszym cyklu malarskim Romantyczni, przedstawiającym tragiczne odcięcie człowieka od natury. Malarstwo to jest jednak przede wszystkim manifestem głębokiej religijności artysty. W jego obrazach cialo ludzkie (jego uproszczona forma zbliżona do kształtu krzyża) niesie ze sobą znaczenia: ciężaru egzystencji i codzienności, cierpienia, a jednocześnie nadziei i zbawienia" (Łukasz Kossowski).