Obraz Chrystusa na krzyżu jest jednym z cyklu przedstawień pasyjnych, czyli ukazujących dzieje Jego męki. Cykle takie niezwykle popularne już w średniowieczu, obejmowały takie tematy jak: Wjazd do Jerozolimy, Umycie nóg w wieczerniku, Ostatnia Wieczerza, Modlitwa na Górze Oliwnej, Pocałunek Judasza, Pojmanie, Zaparcie się Piotra, Chrystus przed Kajfaszem i Piłatem, Cierniem koronowanie, Niesienie krzyża, Chrystus na krzyżu, Żołnierze strzegący grobu, do którego przybywają święte niewiasty, Ukazanie się Chrystusa po Zmartwychwstaniu, Wniebowzięcie, Zesłanie Ducha Świętego, Sąd Ostateczny. W omawianym przypadku mamy do czynienia z powściągliwą wersją przedstawienia, ograniczającą osoby dramatu tylko do Chrystusa, Marii, świętego Jana Ewangelisty i Marii Magdaleny. Jest to zgodne z kontrreformacyjnymi uchwałami soboru trydenckiego z 1563 roku, które nakazywały ograniczenia ilości postaci w scenie Ukrzyżowania, by nie odbierać tej scenie godności i szlachetności. Autor obrazu postacie Matki Chrystusa i Jana Ewangelisty zaczerpnął z grafiki z roku 1584 Chrystus na krzyżu autorstwa Hieronimusa Wierixa (1553-1619) według obrazu Maartena de Vos (1532-1603), publikowanej [w: ] Hollstein`s Dutch & Flemisch Etchings, Engravings and Woodcuts 1450-1700, Vol. LX, The Wierix Family, Part II, Rotterdam 2003, il. 368/1 s. 160. Zarówno malarz jak i grafik działali w katolickiej Antwerpii. Bracia Wierixowie, Antonius, Hieronimus i Johan, byli tam znanymi rysownikami i miedziorytnikami; ich sztychy popularyzowały kompozycje malarzy północnoeuropejskich.
Autorem obrazu był z pewnością rodzimy malarz kościelny, który do wzoru Wierixa dodał postać Marii Magdaleny.