WYSTAWIANY:
- Mieczysław Wiśniewski. Twórczość z lat 1954 - 2010. Obrazy, kolaże, asamblaże, układy sferyczne, Toruń 2010
LITERATURA:
- Mieczysław Wiśniewski. Twórczość z lat 1954 - 2010. Obrazy, kolaże, asamblaże, układy sferyczne, Toruń 2010, (kat.il.s.162)
Mieczysław Wiśniewski w połowie lat siedemdziesiątych, po doświadczeniach z malarstwem materii (przełom lat 50. i 60.), zwraca się w kierunku abstrakcji geometrycznej. Rozpoczyna wówczas cykl „Układów”, które następnie przekształcą się w „Układy sferyczne”. Prace artysty to trójwymiarowe obiekty zbudowane z solidnych materiałów, gdzie na drewniane konstrukcje artysta naciąga płótno, a następnie pokrywa je farbą. W tych mocnych konstrukcjach artysta zamknął to, co niematerialne i ulotne.
„Geometria nadaje pracom Wiśniewskiego ład, spokój i równowagę. Oporna materia tworzywa, z którym przez całe życie artysta się zmaga, konstruując skomplikowane rusztowania dla swoich obrazów, sprawia, że są one solidne i trwałe w przeciwieństwie do otaczającej nas zewsząd w sztuce i w przemyśle powszechnej tandety. Czynnik immaterialności i nieuchwytności, który jest motywem przewodnim tych prac, daje odniesienia do rozważań nad relatywnością postrzeżeń i zjawisk, nad duchowością człowieka, nad złudnym trwaniem i nad niezauważalnym przemijaniem, nad sensem egzystencji”. (B. Kowalska, [W historii malarstwa polskiego ostatnich sześćdziesięciu lat twórczość Mieczysława Wiśniewskiego zajmuje osobną i wyjątkową pozycję...], [w:] Mieczysław Wiśniewski. Twórczość z lat 1954-2010. Obrazy, kolaże, asamblaże, układy sferyczne, Toruń, 2012, s. 183).
W prezentowanym, prawdziwie barokowym obiekcie widzimy grę czarnych płaszczyzn i kobaltowego tła, w którym zostały wyciśnięte linie i punkty, podkreślające podziały kompozycji i dynamizujące całość.
akryl/płótno, drewno, technika własna, 77 x 77,5 x 6,5 cm
sygnowany, datowany i opisany dł. na dolnej listwie blejtramu: Mieczysław Wiśniewski | UKŁAD LV/113 | 2006 | 77 x 76,5
WYSTAWIANY:
- Mieczysław Wiśniewski. Twórczość z lat 1954 - 2010. Obrazy, kolaże, asamblaże, układy sferyczne, Toruń 2010
LITERATURA:
- Mieczysław Wiśniewski. Twórczość z lat 1954 - 2010. Obrazy, kolaże, asamblaże, układy sferyczne, Toruń 2010, (kat.il.s.162)
Mieczysław Wiśniewski w połowie lat siedemdziesiątych, po doświadczeniach z malarstwem materii (przełom lat 50. i 60.), zwraca się w kierunku abstrakcji geometrycznej. Rozpoczyna wówczas cykl „Układów”, które następnie przekształcą się w „Układy sferyczne”. Prace artysty to trójwymiarowe obiekty zbudowane z solidnych materiałów, gdzie na drewniane konstrukcje artysta naciąga płótno, a następnie pokrywa je farbą. W tych mocnych konstrukcjach artysta zamknął to, co niematerialne i ulotne.
„Geometria nadaje pracom Wiśniewskiego ład, spokój i równowagę. Oporna materia tworzywa, z którym przez całe życie artysta się zmaga, konstruując skomplikowane rusztowania dla swoich obrazów, sprawia, że są one solidne i trwałe w przeciwieństwie do otaczającej nas zewsząd w sztuce i w przemyśle powszechnej tandety. Czynnik immaterialności i nieuchwytności, który jest motywem przewodnim tych prac, daje odniesienia do rozważań nad relatywnością postrzeżeń i zjawisk, nad duchowością człowieka, nad złudnym trwaniem i nad niezauważalnym przemijaniem, nad sensem egzystencji”. (B. Kowalska, [W historii malarstwa polskiego ostatnich sześćdziesięciu lat twórczość Mieczysława Wiśniewskiego zajmuje osobną i wyjątkową pozycję...], [w:] Mieczysław Wiśniewski. Twórczość z lat 1954-2010. Obrazy, kolaże, asamblaże, układy sferyczne, Toruń, 2012, s. 183).
W prezentowanym, prawdziwie barokowym obiekcie widzimy grę czarnych płaszczyzn i kobaltowego tła, w którym zostały wyciśnięte linie i punkty, podkreślające podziały kompozycji i dynamizujące całość.