Jerzy Kossak od najmłodszych lat kształcił się w pracowni dziadka Juliusza Kossaka i ojca – Wojciecha. Kontynuował tradycje rodzinne malując sceny walk oręża polskiego, w których eksponował sylwetki koni. Na początku lat dwudziestych XX w. podróżował wraz z ojcem po dworach Wielkopolski. Artyści wspólnie portretowali tamtejsze ziemiaństwo. Obrazy Jerzego Kossaka (tak jak wcześniej jego dziadka i ojca) cieszyły się dużym powodzeniem. Spełniały oczekiwania kupujących, w których pamięci pozostawał żywy mit legionów polskich i wojny 1920 r. Tłem dla wielu scen batalistycznych była także epopeja napoleońska oraz walki powstania listopadowego.