Wybitny polski fotograf, uczeń Rudolfa Koppitza w wiedeńskim Instytucie Graficznym (1933-35). Z fotografią zetknął się w atelier fotograficznym prowadzonym przez ojca, najpierw w Moskwie, a następnie w Lublinie, gdzie mieszkał do wojny. W Lublinie w 1929 miała miejsce jego pierwsza indywidualna wystawa fotografii. Lata 1944-46 spędził w radzieckim łagrze. Po wojnie mieszkał w Warszawie. Uprawiał głównie fotografię pejzażową, wykonywał portrety i fotografię teatralną. Wydał kilka albumów fotograficznych. W opublikowanym w 1955 albumie "Ziemia rodzinna" zaprezentował m.in. swoje przedwojenne fotografie, inspirowane impresjonizmem. Powyższa praca należy do serii miękkich, zamglonych pejzaży z torfowisk nad Bystrzycą w okolicach Lublina.
fotografia czarno-biała, papier, 27,3 x 33,3 cm
sygn. l.d.: E .Hartwig
na odwrocie pieczątka ZAIKS z nazwiskiem i adresem artysty i napis długopisem:
"U wodopoju" / (okolice Lublina) / Rzeka Bystrzyca / 1928 rok / E. Hartwig / ZPAF ZAIKS
praca zakupiona bezpośrednio od artysty w 1998
Wybitny polski fotograf, uczeń Rudolfa Koppitza w wiedeńskim Instytucie Graficznym (1933-35). Z fotografią zetknął się w atelier fotograficznym prowadzonym przez ojca, najpierw w Moskwie, a następnie w Lublinie, gdzie mieszkał do wojny. W Lublinie w 1929 miała miejsce jego pierwsza indywidualna wystawa fotografii. Lata 1944-46 spędził w radzieckim łagrze. Po wojnie mieszkał w Warszawie. Uprawiał głównie fotografię pejzażową, wykonywał portrety i fotografię teatralną. Wydał kilka albumów fotograficznych. W opublikowanym w 1955 albumie "Ziemia rodzinna" zaprezentował m.in. swoje przedwojenne fotografie, inspirowane impresjonizmem. Powyższa praca należy do serii miękkich, zamglonych pejzaży z torfowisk nad Bystrzycą w okolicach Lublina.