Prezentowany obraz należy do cyklu Moje życie, w którym Malczewski symbolicznie ukazał etapy życia człowieka, z wplecionymi wątkami autoprezentacji. W cyklu tym, którego pierwsze realizacje pojawiają się w twórczości artysty około 1910, poświęcał obrazy scenom z dzieciństwa, początkom nauki malarstwa, wędrówce przez życie i scenom z końca człowieczego żywota. O ile w scenach symbolicznych, religijnych często sięgał po własny wizerunek, o tyle w cyklu Moje życie wędrowny starzec, często ukazany w wojskowym szynelu stanowi zarówno alter ego Malczewskiego jak i w ogóle symboliczne ujęcie człowieka. W wielu realizacjach kresem wędrówki starca staje się jego rodzinny dom, z którego jako młodzieniec wyszedł w wędrówkę po świecie. Malczewski często umieszcza w tych obrazach oczekującą wędrowca postać kobiety, ujętą czy to poprzez statuaryczny akt, czy to jako wiejską dziewczynę z kosą, której wymowa jest oczywista.
olej, tektura, 50 x 61,5 cm;
sygn. p.d.: 1916 JMalczewski
Prezentowany obraz należy do cyklu Moje życie, w którym Malczewski symbolicznie ukazał etapy życia człowieka, z wplecionymi wątkami autoprezentacji. W cyklu tym, którego pierwsze realizacje pojawiają się w twórczości artysty około 1910, poświęcał obrazy scenom z dzieciństwa, początkom nauki malarstwa, wędrówce przez życie i scenom z końca człowieczego żywota. O ile w scenach symbolicznych, religijnych często sięgał po własny wizerunek, o tyle w cyklu Moje życie wędrowny starzec, często ukazany w wojskowym szynelu stanowi zarówno alter ego Malczewskiego jak i w ogóle symboliczne ujęcie człowieka. W wielu realizacjach kresem wędrówki starca staje się jego rodzinny dom, z którego jako młodzieniec wyszedł w wędrówkę po świecie. Malczewski często umieszcza w tych obrazach oczekującą wędrowca postać kobiety, ujętą czy to poprzez statuaryczny akt, czy to jako wiejską dziewczynę z kosą, której wymowa jest oczywista.