Malarz, grafik, pisarz i pedagog. Studiował malarstwo w krakowskiej ASP w pracowni A. Marczyńskiego, oraz grafikę w pracowni L. Gardowskiego. Był członkiem Grupy Krakowskiej, Grupy Zagłębie i Grupy ARKAT. W 1958 został pracownikiem, a następnie profesorem katowickiej ASP. Internowany w grudniu 1981, po zwolnieniu w styczniu 1982 rezygnuje ze stanowiska dziekana. Do jego realizacji należą m. in. projekty grafiki dla wydawnictw, mozaiki, polichromie kościelne, projekty rozwiązań plastycznych dla zakładów przemysłowych. Jego wczesne malarstwo abstrakcyjne (1958-1964) cechuje równowaga i harmonia, utożsamiana z postawą racjonalną, obrazy z tego okresu porównywane są do twórczości Serge`a Poliakoffa i uznane za wielki artystyczny sukces, późniejsze abstrakcje stają się bardziej fakturalne, a obrazy figuralne nabierają ekspresji i metafory. W latach 70. artysta zaprzestał działalności wystawienniczej, latach 80. związał się z kultura niezależną. "Na początku dekady lat dziewięćdziesiątych Andrzej S. Kowalski wprowadził w swoje malarstwo motywy obecne wcześniej w jego rysunkach: w pejzażu pojawiły się, wspomniane już, escherowskie figury architektury niemożliwej". ( "Andrzej S. Kowalski", red. Jan Trzupek, ASP w Katowicach, Towarzystwo Przyjaciół Ronda Sztuki, Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Katowice 2013, s. 121).
ołówek, papier, 45,5 x 66,5 cm,
sygn. p.d.: A.S. Kowalski 1981.; l.d.: "U.F.O"
Malarz, grafik, pisarz i pedagog. Studiował malarstwo w krakowskiej ASP w pracowni A. Marczyńskiego, oraz grafikę w pracowni L. Gardowskiego. Był członkiem Grupy Krakowskiej, Grupy Zagłębie i Grupy ARKAT. W 1958 został pracownikiem, a następnie profesorem katowickiej ASP. Internowany w grudniu 1981, po zwolnieniu w styczniu 1982 rezygnuje ze stanowiska dziekana. Do jego realizacji należą m. in. projekty grafiki dla wydawnictw, mozaiki, polichromie kościelne, projekty rozwiązań plastycznych dla zakładów przemysłowych. Jego wczesne malarstwo abstrakcyjne (1958-1964) cechuje równowaga i harmonia, utożsamiana z postawą racjonalną, obrazy z tego okresu porównywane są do twórczości Serge`a Poliakoffa i uznane za wielki artystyczny sukces, późniejsze abstrakcje stają się bardziej fakturalne, a obrazy figuralne nabierają ekspresji i metafory. W latach 70. artysta zaprzestał działalności wystawienniczej, latach 80. związał się z kultura niezależną. "Na początku dekady lat dziewięćdziesiątych Andrzej S. Kowalski wprowadził w swoje malarstwo motywy obecne wcześniej w jego rysunkach: w pejzażu pojawiły się, wspomniane już, escherowskie figury architektury niemożliwej". ( "Andrzej S. Kowalski", red. Jan Trzupek, ASP w Katowicach, Towarzystwo Przyjaciół Ronda Sztuki, Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Katowice 2013, s. 121).