Przedstawienie tygrysów, podobnie jak zebry Vasarely’ego, wpisuje się w niezwykle ciekawą współczesną animalistykę. Artysta nie odwołuje się jednak do tradycyjnej symboliki zwierząt. Jako geometrysta bawi się formą graficzną: figury tygrysów zostały przestylizowane w duchu op-artu. Pręgi na ciele jednego zwierzęcia stykają się z pręgami na ciele drugiego, łudząc oko, poszukujące konturów sylwetek. Dodatkowej przyjemności patrzącemu dostarcza pełna energii kolorystyka i mieniące się złotem tło.