Adolf Behrmann w latach 1900-04 studiował w Akademii monachijskiej, a kontynuował naukę malarstwa w Paryżu (1905-10). Po studiach zamieszkał w Łodzi skąd odbywał liczne podróże do Maroka, Algieru, Tunisu, Egiptu i Palestyny. Zwiedzał też Europę - był we Włoszech, Hiszpanii, Francji i Niemczech. Bardzo wiele wystawiał. Już w 1912 roku prezentował swoje obrazy w warszawskiej Zachęcie, wystawiał też w Łodzi i za granicą w Palestynie, Maroku, Nowym Jorku oraz Hamburgu. Należał do łódzkiego ZZPAP. Malował pejzaże ze swoich licznych podróży, sceny rodzajowe i uliczne, martwe natury i portrety. Zginął w czasie likwidacji getta białostockego.
Olej, tektura; 39,3 x 50,5 cm
Sygnowany p. d.: Bergmann
Na odwrocie mała nalepka: "Nr. 27 | kat. 16"
i napisy odręczne z numerami "564" i No 120
Adolf Behrmann w latach 1900-04 studiował w Akademii monachijskiej, a kontynuował naukę malarstwa w Paryżu (1905-10). Po studiach zamieszkał w Łodzi skąd odbywał liczne podróże do Maroka, Algieru, Tunisu, Egiptu i Palestyny. Zwiedzał też Europę - był we Włoszech, Hiszpanii, Francji i Niemczech. Bardzo wiele wystawiał. Już w 1912 roku prezentował swoje obrazy w warszawskiej Zachęcie, wystawiał też w Łodzi i za granicą w Palestynie, Maroku, Nowym Jorku oraz Hamburgu. Należał do łódzkiego ZZPAP. Malował pejzaże ze swoich licznych podróży, sceny rodzajowe i uliczne, martwe natury i portrety. Zginął w czasie likwidacji getta białostockego.