„Mam w sobie gorzką świadomość tego wszystkiego, co bezpowrotnie odeszło, ale też i wiarę, że pozostał pomost do przeszłości, dla nas, dziś żyjących, i że trzeba z niego skorzystać. Bo kimże się staniemy, jeśli odrzucimy to, co nas przez wieki kształtowało: język, mity, estetykę, kulturę”.
Igor Mitoraj