Francuski malarz, rzeźbiarz, twórca filmów, początkowo związany z kubizmem, z czasem stworzył bardzo indywidualny, figuracyjny styl. Kształcił się w biurze architektonicznym w Caen (1897-99), a następnie w Paryżu (1900-1902). Naukę uzupełniał w École des Arts Décoratifs oraz w Académie Julian. Od 1909 związany był z kubistami, w 1911 podpisał kontrakt z kolekcjonerem i marszandem D.-H. Kahnweilerem. Po zwolnieniu ze służby wojskowej w czasie I wojny (uległ poważnemu zatruciu gazem musztardowym pod Verdun), zaprzyjaźnił się z Le Courbusierem i Ozenfantem. Okres współpracy z Purystami zapoczątkował „estetykę maszyny” w malarstwie Légera – jego kompozycje stały się statyczne, formy wyraźnie zarysowane, o gładkiej, lśniącej powierzchni, przypominające części maszyny. W latach międzywojennych współpracował z teatrem projektując scenografie, oraz z filmem, w 1924 powstał jego „ Ballet Mécanique” – pierwszy film bez scenariusza. Lata II wojny spędził w USA, do Francji powrócił w 1945. Jego styl zasadniczo nie uległ zmianie, nadal tworzył monumentalne, cylindryczne formy, obwiedzione czarnym konturem, który wypełniał płasko kładziony kolor. Na obrazach pojawiały się postacie cyrkowców, robotników, sceny z codziennego życia. Poza malarstwem projektował mozaiki, murale, witraże i tapiserie. Muzeum Légera powstało w Biot w 1960.
(„The Oxford Companion to Twentieth Century Art”, red. Harold Osborne, Oxford University Press, 1990, ss. 321-322; Wikipedia).
oryginalna litografia barwna, 17,9 x 11,2 cm,
frontyspis książki Loys`a Massona „L'Illustre Thomas Wilson. Divertissement”, wydawca Bordas, Paryż 1947, wydanie numerowane 500 sztuk, egzemplarz nr 20.
Francuski malarz, rzeźbiarz, twórca filmów, początkowo związany z kubizmem, z czasem stworzył bardzo indywidualny, figuracyjny styl. Kształcił się w biurze architektonicznym w Caen (1897-99), a następnie w Paryżu (1900-1902). Naukę uzupełniał w École des Arts Décoratifs oraz w Académie Julian. Od 1909 związany był z kubistami, w 1911 podpisał kontrakt z kolekcjonerem i marszandem D.-H. Kahnweilerem. Po zwolnieniu ze służby wojskowej w czasie I wojny (uległ poważnemu zatruciu gazem musztardowym pod Verdun), zaprzyjaźnił się z Le Courbusierem i Ozenfantem. Okres współpracy z Purystami zapoczątkował „estetykę maszyny” w malarstwie Légera – jego kompozycje stały się statyczne, formy wyraźnie zarysowane, o gładkiej, lśniącej powierzchni, przypominające części maszyny. W latach międzywojennych współpracował z teatrem projektując scenografie, oraz z filmem, w 1924 powstał jego „ Ballet Mécanique” – pierwszy film bez scenariusza. Lata II wojny spędził w USA, do Francji powrócił w 1945. Jego styl zasadniczo nie uległ zmianie, nadal tworzył monumentalne, cylindryczne formy, obwiedzione czarnym konturem, który wypełniał płasko kładziony kolor. Na obrazach pojawiały się postacie cyrkowców, robotników, sceny z codziennego życia. Poza malarstwem projektował mozaiki, murale, witraże i tapiserie. Muzeum Légera powstało w Biot w 1960.
(„The Oxford Companion to Twentieth Century Art”, red. Harold Osborne, Oxford University Press, 1990, ss. 321-322; Wikipedia).