Oferowany egzemplarz jest najpewniej wzorcową wersją figury, przed naniesieniem znaków ćmielowskich oraz malatury.
Według przekazu rodzinnego figura miała zostać podarowana przed wojną przez jednego z pracowników fabryki.

Figura pochodzi z kolekcji Rudolfa Mękickiego (1887-1942) - lwowskiego projektanta, medaliera i heraldyka, wieloletniego kustosza Muzeum im. J. Sobieskiego we Lwowie.


Tadeusz Szafran (1886-1955) - artysta ceramik. W latach 1905-1910 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. u Leona Wyczółkowskiego. Wiedzę z zakresu ceramiki poszerzył w 1913 w Königliche Keramische Fachschule w Höhr koło Koblencji. W 1921 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie, gdzie kierował tamtejszą pracownią ceramiki. Wyszkolił wielu wybitnych artystów związanych z ceramiką artystyczną.
Po II wojnie św. wyjechał do Bolesławca, gdzie uruchomił zakłady ceramiczne i opracowywał receptury mas i polew ceramicznych.

13
Tadeusz SZAFRAN (1886 - 1955)

Twardowski na kogucie, Ćmielów, lata 30. XX w.

Porcelana szkliwiona w kolorze białym.
Fabryka Porcelany w Ćmielowie, projekt z lat 1933-1939 (wykonanie najpewniej z okresu II w. ś.).
Wys.: 21,5 cm.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Oferowany egzemplarz jest najpewniej wzorcową wersją figury, przed naniesieniem znaków ćmielowskich oraz malatury.
Według przekazu rodzinnego figura miała zostać podarowana przed wojną przez jednego z pracowników fabryki.

Figura pochodzi z kolekcji Rudolfa Mękickiego (1887-1942) - lwowskiego projektanta, medaliera i heraldyka, wieloletniego kustosza Muzeum im. J. Sobieskiego we Lwowie.


Tadeusz Szafran (1886-1955) - artysta ceramik. W latach 1905-1910 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. u Leona Wyczółkowskiego. Wiedzę z zakresu ceramiki poszerzył w 1913 w Königliche Keramische Fachschule w Höhr koło Koblencji. W 1921 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie, gdzie kierował tamtejszą pracownią ceramiki. Wyszkolił wielu wybitnych artystów związanych z ceramiką artystyczną.
Po II wojnie św. wyjechał do Bolesławca, gdzie uruchomił zakłady ceramiczne i opracowywał receptury mas i polew ceramicznych.