Artysta uznany przez międzynarodową krytykę za jednego z twórców sztuki XX wieku. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1913-1920. Przejściowo wystawiał z ugrupowaniem "Formiści" (1922). Wziął też udział w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie w 1923. O tego czasu tworzył pod wpływem konstruktywizmu. Obok kompozycji malarskich trudnił się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie. Polskie i międzynarodowe ugrupowania awangardy, z którymi wystawiał i współpracował jako publicysta, to kolejno: "Blok" (1924-1926), "Praesens" (1926-1930), "Cercle et Carré" (1929-1931), "Abstraction-Création" (1931-1939), "a. r." (1932-1939). Należał też do Koła Artystów Grafików Reklamowych (1933-1939). Po II wojnie mieszkał i działał w Warszawie. Po 1956, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac, będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak collages, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę (autoryzował serigraficzne repliki swoich prac).
Serigrafia, papier; 15 x 14 cm każda
Sygnowane ołówkiem pod ryc.: H.C. 26/150, p.: H. Stażewski 1984
Artysta uznany przez międzynarodową krytykę za jednego z twórców sztuki XX wieku. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1913-1920. Przejściowo wystawiał z ugrupowaniem "Formiści" (1922). Wziął też udział w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie w 1923. O tego czasu tworzył pod wpływem konstruktywizmu. Obok kompozycji malarskich trudnił się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie. Polskie i międzynarodowe ugrupowania awangardy, z którymi wystawiał i współpracował jako publicysta, to kolejno: "Blok" (1924-1926), "Praesens" (1926-1930), "Cercle et Carré" (1929-1931), "Abstraction-Création" (1931-1939), "a. r." (1932-1939). Należał też do Koła Artystów Grafików Reklamowych (1933-1939). Po II wojnie mieszkał i działał w Warszawie. Po 1956, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac, będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak collages, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę (autoryzował serigraficzne repliki swoich prac).