Opinia Wacławy Milewskiej, historyka sztuki, Kraków, 25. 04. 2017.
Rysunki ze zbiorów Henryka Bednarskiego (1907-1991), wybitnego lwowskiego kolekcjonera i bibliofila, autora tekstów z zakresu sztuki, architektury i archeologii, po wojnie zamieszkałego w Krakowie. W katalogu kolekcjonera poz. nr 190.
W podsumowaniu swojej szczegółowej i wnikliwej analizy opiniowanych rysunków Wacława Milewska stwierdza niemal z pewnością, że prezentowane prace są dziełem Wojciecha Gersona. Prace powstały, gdy artysta był na studiach w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1853-1855). Na autorstwo Gersona wskazują, według opinii autorki, użyte środki techniczne, uprawiane przez artystę ilustratorstwo, tematyka fantastyczno-ludowa (baśń oparta jest na gminnym podaniu), adresowanie utworu do młodego odbiorcy: "Gerson posiadając oprócz talentu artystycznego także nieprzeciętne zdolności pedagogiczne, doceniał wartość edukacji najmłodszego pokolenia". Również Gersonowi przypisuje autorka opinii napisy na odwrociach dwóch rysunków - są to na rys. nr 1 data: "1854" i napis: "do bajki o żelaznym wilku", na rysunku nr 2 data "1854". Autorka opinii zauważa, że napisy są wyblakłe, ale na tyle czytelne, że można je porównać z napisami na innych rysunkach artysty.
Wojciech GERSON (1831-1901). Wybitny polski malarz, ilustrator, pedagog, krytyk artystyczny, animator życia artystycznego. W latach 1844-1850 kształcił się w warszawskiej SSP, gdzie związał się z grupą artystów skupionych wokół Marcina Olszyńskiego. Studia kontynuował w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych (1853-1855). W latach 1856-1858 naukę uzupełniał w Paryżu w pracowni L. Cognieta. Po powrocie do Warszawy zorganizował atelier dla skupionych wokół niego artystów, z którymi wspólnie przygotował Krajową Wystawę Sztuk Pięknych, z czasem przekształconą w Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. W latach 1872-1896 był głównym profesorem Klasy (Szkoły) Rysunkowej w Warszawie. Od 1867 uczył prywatnie w swojej pracowni. Wykształcił wielu wybitnych malarzy, jego uczniami byli m.in. K. Alchimowicz, J. Chełmoński, A. Kędzierski, A. Wierusz-Kowalski, S. Masłowski, E. Okuń, J. Pankiewicz, W. Podkowiński, J. Stanisławski, L. Wyczółkowski. Gerson uprawiał wszelkie techniki malarskie, z rzadka próbował litografii. Malował sceny rodzajowe, utrzymane w silnie realistycznej konwencji, ale nie stronił od sentymentalizmu i sielskości. Tworzył kompozycje historyczne i religijne, portrety, oraz pejzaże, szczególnie pejzaże tatrzańskie, które często uznawane są za ukoronowanie jego twórczości.
"Trzy ilustracje do Baśni o żelaznym wilku Antoniego Czajkowskiego", 1854
ołówek, akwarela, gwasz biały, papier brunatny, wym.: (1) 20 x 17 cm, (2) 20 x 23 cm, (3) - rysunek o kształcie nieregularnym, zamkniętym półkoliście - 20 x 20 cm,
niesygnowane; oznaczenia: na rys. (1) u dołu po lewej data: 1854; po prawej ołówkiem napis: do bajki o żelaznym wilku; na rys. (2) u dołu po prawej data: 1854; na odwrocie rys. (3) napis ołówkiem: (ilust)racja do "Baśni o / żelaznym wilku" / W. Gersona / lata 1850-55; równolegle do bocznych krawędzi trudny do odczytania napis ołówkiem kopiowym prawdopodobnie naniesiony przez introligatora.
Opinia Wacławy Milewskiej, historyka sztuki, Kraków, 25. 04. 2017.
Rysunki ze zbiorów Henryka Bednarskiego (1907-1991), wybitnego lwowskiego kolekcjonera i bibliofila, autora tekstów z zakresu sztuki, architektury i archeologii, po wojnie zamieszkałego w Krakowie. W katalogu kolekcjonera poz. nr 190.
W podsumowaniu swojej szczegółowej i wnikliwej analizy opiniowanych rysunków Wacława Milewska stwierdza niemal z pewnością, że prezentowane prace są dziełem Wojciecha Gersona. Prace powstały, gdy artysta był na studiach w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1853-1855). Na autorstwo Gersona wskazują, według opinii autorki, użyte środki techniczne, uprawiane przez artystę ilustratorstwo, tematyka fantastyczno-ludowa (baśń oparta jest na gminnym podaniu), adresowanie utworu do młodego odbiorcy: "Gerson posiadając oprócz talentu artystycznego także nieprzeciętne zdolności pedagogiczne, doceniał wartość edukacji najmłodszego pokolenia". Również Gersonowi przypisuje autorka opinii napisy na odwrociach dwóch rysunków - są to na rys. nr 1 data: "1854" i napis: "do bajki o żelaznym wilku", na rysunku nr 2 data "1854". Autorka opinii zauważa, że napisy są wyblakłe, ale na tyle czytelne, że można je porównać z napisami na innych rysunkach artysty.
Wojciech GERSON (1831-1901). Wybitny polski malarz, ilustrator, pedagog, krytyk artystyczny, animator życia artystycznego. W latach 1844-1850 kształcił się w warszawskiej SSP, gdzie związał się z grupą artystów skupionych wokół Marcina Olszyńskiego. Studia kontynuował w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych (1853-1855). W latach 1856-1858 naukę uzupełniał w Paryżu w pracowni L. Cognieta. Po powrocie do Warszawy zorganizował atelier dla skupionych wokół niego artystów, z którymi wspólnie przygotował Krajową Wystawę Sztuk Pięknych, z czasem przekształconą w Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. W latach 1872-1896 był głównym profesorem Klasy (Szkoły) Rysunkowej w Warszawie. Od 1867 uczył prywatnie w swojej pracowni. Wykształcił wielu wybitnych malarzy, jego uczniami byli m.in. K. Alchimowicz, J. Chełmoński, A. Kędzierski, A. Wierusz-Kowalski, S. Masłowski, E. Okuń, J. Pankiewicz, W. Podkowiński, J. Stanisławski, L. Wyczółkowski. Gerson uprawiał wszelkie techniki malarskie, z rzadka próbował litografii. Malował sceny rodzajowe, utrzymane w silnie realistycznej konwencji, ale nie stronił od sentymentalizmu i sielskości. Tworzył kompozycje historyczne i religijne, portrety, oraz pejzaże, szczególnie pejzaże tatrzańskie, które często uznawane są za ukoronowanie jego twórczości.