1. MĘŻCZYZNA W KAPELUSZU
Ołówek, papier; 13 x 8,6 cm
Sygnatura z notatką autorską: Kolega mój i drogi | Przyjaciel z l`ecole |
des beaux arts, z którym | jechałem do Londynu, |
aby oglądać dzieła Fidiasza | z Partenonu. |
22/III WH (monogram wiązany) 1963.

2. KOREKTA W PRACOWNI
Piórko, ołówek, papier; 13,6 x 9,3 cm
Sygnowany piórkiem l.d.: WH (monogram wiązany)
Na odwrocie autorski (?) napis ołówkiem: Leon Gérome poprawia moje | studjum w l`ecole de | beaux arts | WH (monogram wiązany)|
Paris (innym charakterem pisma)

3. POPIERSIE JACKA MALCZEWSKIEGO
Ołówek, papier; 13 x 7,5 cm
Sygnowany ołówkiem l.d.: WH (monogram wiązany);
poniżej podpis - Jacek Malczewski
Na odwrocie szkice architektury

Rysunki tryptyku przedstawiają postaci, z którymi Hofman związany był w okresie swoich studiów artystycznych. Postać w kapeluszu, to malarz, przyjaciel z okresu paryskiego - być może Jerzy Karszniewicz. Kolejna scena: "Korekta w pracowni" nawiązuje do nauki u J. Gérôme`a w École des Beaux-Arts, natomiast ukazany w trzeciej kwaterze Jacek Malczewski to profesor Hofmana z krakowskiej ASP.

Wlastimil Hofman kształcił się w latach 1896-1901 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jacka Malczewskiego (którego twórczość najbardziej zaważyła na jego malarstwie), ponadto u Jana Stanisławskiego i Leona Wyczółkowskiego. W międzyczasie, od 1899 do 1901, studiował w paryskiej École des Beaux Arts od kierunkiem J. L Gérôme`a. Przebywał w Wiedniu, Pradze i Paryżu, a od 1920 r. w Krakowie. Wiele wystawiał m. in.: w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w TPSP w Krakowie. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, Grupy Czterech i Grupy Zero, ponadto Wiedeńskiej Secesji i czeskiego Towarzystwa Artystów Manes. Od 1947 mieszkał na stale w Szklarskiej Porębie. Twórczość Hofmana jest głęboko zakorzeniona w tradycji polskiego malarstwa modernistycznego. Malował sceny religijne, rodzajowe z elementami fantastycznymi, silnie nasączone głęboką symboliką.

33
Wlastimil HOFMAN (1881 Karlin - 1970 Szklarska Poręba)

TRYPTYK

1. MĘŻCZYZNA W KAPELUSZU
Ołówek, papier; 13 x 8,6 cm

2. KOREKTA W PRACOWNI
Piórko, ołówek, papier; 13,6 x 9,3 cm

3. POPIERSIE JACKA MALCZEWSKIEGO
Ołówek, papier; 13 x 7,5 cm

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

1. MĘŻCZYZNA W KAPELUSZU
Ołówek, papier; 13 x 8,6 cm
Sygnatura z notatką autorską: Kolega mój i drogi | Przyjaciel z l`ecole |
des beaux arts, z którym | jechałem do Londynu, |
aby oglądać dzieła Fidiasza | z Partenonu. |
22/III WH (monogram wiązany) 1963.

2. KOREKTA W PRACOWNI
Piórko, ołówek, papier; 13,6 x 9,3 cm
Sygnowany piórkiem l.d.: WH (monogram wiązany)
Na odwrocie autorski (?) napis ołówkiem: Leon Gérome poprawia moje | studjum w l`ecole de | beaux arts | WH (monogram wiązany)|
Paris (innym charakterem pisma)

3. POPIERSIE JACKA MALCZEWSKIEGO
Ołówek, papier; 13 x 7,5 cm
Sygnowany ołówkiem l.d.: WH (monogram wiązany);
poniżej podpis - Jacek Malczewski
Na odwrocie szkice architektury

Rysunki tryptyku przedstawiają postaci, z którymi Hofman związany był w okresie swoich studiów artystycznych. Postać w kapeluszu, to malarz, przyjaciel z okresu paryskiego - być może Jerzy Karszniewicz. Kolejna scena: "Korekta w pracowni" nawiązuje do nauki u J. Gérôme`a w École des Beaux-Arts, natomiast ukazany w trzeciej kwaterze Jacek Malczewski to profesor Hofmana z krakowskiej ASP.

Wlastimil Hofman kształcił się w latach 1896-1901 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jacka Malczewskiego (którego twórczość najbardziej zaważyła na jego malarstwie), ponadto u Jana Stanisławskiego i Leona Wyczółkowskiego. W międzyczasie, od 1899 do 1901, studiował w paryskiej École des Beaux Arts od kierunkiem J. L Gérôme`a. Przebywał w Wiedniu, Pradze i Paryżu, a od 1920 r. w Krakowie. Wiele wystawiał m. in.: w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w TPSP w Krakowie. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, Grupy Czterech i Grupy Zero, ponadto Wiedeńskiej Secesji i czeskiego Towarzystwa Artystów Manes. Od 1947 mieszkał na stale w Szklarskiej Porębie. Twórczość Hofmana jest głęboko zakorzeniona w tradycji polskiego malarstwa modernistycznego. Malował sceny religijne, rodzajowe z elementami fantastycznymi, silnie nasączone głęboką symboliką.